IMF-remedie voor voedselcrisis is deel van het probleem

Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) houdt nieuwe kredieten klaar voor arme landen die krap bij kas zitten door de voedselcrisis. Critici zeggen dat de instelling mee verantwoordelijk is voor de crisis door de voorwaarden die ze nog altijd verbindt aan haar leningen.
Mark Plant, onderdirecteur van de Afdeling Beleidsontwikkeling van het IMF, verklaarde vorige week dat arme landen een beroep kunnen doen op leningen uit het Exogenous Shocks Facility (ESF). Dat fonds kan zeer snel met geld over de brug komen voor landen die door externe factoren in een financiële crisissituatie belanden. Met die leningen kunnen arme landen nu bijvoorbeeld uitgaven en begrotingsonevenwichten compenseren die het gevolg zijn van de snelle stijging van de voedselprijzen. Vijftien landen zouden al gesprekken voeren met het IMF over de toekenning van dergelijke leningen.
Volgens Plant kunnen ontwikkelingslanden die in het nauw zijn geraakt door de hoge voedselprijzen daarnaast ook voorschotten krijgen op leningen in het kader van de meer traditionele Poverty Reduction and Growth Facility (PRGF), een fonds dat gericht is op armoedebestrijding en economische groei.

Gevaarlijke hulp


Critici waarschuwen dat beide reddingsboeien noodlijdende landen op termijn nog dieper in de problemen kunnen duwen. Landen die in aanmerking willen komen voor PRGF- of ESF-geld, moeten immers hun economie hervormen. Het IMF eist dat de ontvangers hun economie liberaliseren, de sociale uitgaven inperken, subsidies aan lokale producenten verminderen en het mes zetten in overheidssteun voor noodlijdende sectoren.
Die voorwaarden dwongen veel ontwikkelingslanden de voorbije jaren de invoerheffingen af te bouwen waarmee ze hun eigen boeren beschermden. Dat zette de deur open voor goedkope landbouwproducten uit Europa en de VS, terwijl plaatselijke boeren het moeilijk kregen. Volgens het Global Policy Forum, een Amerikaanse VN-waakhond, zijn inmiddels drie op de vier ontwikkelingslanden netto voedselimporteurs. Nu de prijzen van voedingsmiddelen sterk stijgen, breekt dat die landen zuur op.
“Lokale boeren kunnen niet op tegen de gesubsidieerde landbouwproducten uit het Noorden”, zegt Henk Hobbelink van GRAIN, een niet-gouvernementele organisatie die opkomt voor duurzame landbouw en biodiversiteit. “Veel landen zijn daardoor helemaal afhankelijk geworden van voedselimporten. Dat is één van de belangrijkste oorzaken van de voedselcrisis die we nu meemaken, en de schuld ervoor ligt bij het IMF.”

Importkippen


Volgens de VN-Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) is vooral Afrika de dupe, omdat de voedselimport daar in verschillende landen extreem gestegen is. In Kameroen verzesvoudigde de invoer van kippenvlees nadat de importheffing verminderd was tot 25 procent. In Senegal hield de voorbije 70 procent van de kippenboeren ermee op omdat er zo veel Europees kippenvlees wordt ingevoerd. En toen Ghana in het kader van een structureel aanpassingsprogramma dat was opgelegd door de Wereldbank zijn importheffing op rijst van 100 naar 20 procent terugschroefde, steeg de rijstimport er van 250.000 ton in 1998 tot 415.150 ton in 2003.
Nu de voedselprijzen stijgen, wordt importafhankelijkheid opeens een groot nadeel voor dergelijke landen. Tarwe is nu bijna drie keer duurder dan in 2000, maïs twee keer.
GRAIN waarschuwt dat de verdere afbouw van importtarieven op sommige levensmiddelen die het IMF voorstelt, de plaatselijke producenten nog meer zal ontmoedigen en arme landen helemaal overlevert aan de grillen van de internationale grondstoffenmarkt.
Intussen is het niet zeker of het extra geld dat via de noodleningen in de markt wordt gepompt, de prijzen kan doen dalen. Het is alleen waarschijnlijk dat internationale spelers er beter van zullen worden. Volgens GRAIN zag Cargill, de grootste graanhandelaar ter wereld, in het eerste kwartaal van dit jaar zijn winst uit de grondstoffenhandel met 86 procent toenemen. ADM, de op één na grootste graanhandelaar, haalde in 2007 67 meer winst binnen.
Het IMF wijst de kritiek van de hand. Het Fonds zegt dat het er zorg voor draagt de economie van ontvangende landen niet de destabiliseren. De voorwaarden en adviezen zijn ook voor elk land verschillend omdat ze rekening houden met de concrete situatie in elk land.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.