India: de komende opstand

India geldt terecht als een van de meest succesvolle groeilanden, maar de nieuwe supermacht scoort vreselijk slecht op het vlak van sociale ontwikkeling. Dat kan en moet beter, argumenteren Nobelprijswinnaar Amartya Sen en zijn Belgisch-Indiase collega Jean Drèze.

De groei van de Indiase economie is indrukwekkend. Tussen 1990 en 2010 groeide de economie met een langjarig gemiddelde van vijf procent. Voor het fiscale jaar 2010-2011 wordt gerekend op een groei van 8,6 procent.

India heeft die indrukwekkende economische groei nodig, al was het maar omdat het gemiddeld inkomen er zo laag is dat een aanvaardbare levensstandaard voor de meerderheid van de mensen ondenkbaar is, zelfs als er een uitgebreide inkomensherverdeling zou plaatsvinden. Na twintig jaar van indrukwekkende groei blijft India een van de armste landen ter wereld, dat wordt vaak vergeten. Volgens de World Development Indicators 2011 zijn er buiten Afrika maar zestien landen met een lager inkomen per hoofd dan India. Er zijn maar vijf landen buiten Afrika met een lagere alfabetiseringsgraad voor vrouwen, maar vier landen met een hogere kindersterftegraad, drie met een lagere graad van verbeterde sanitaire voorzieningen en geen enkel land (inclusief de Afrikaanse landen) heeft een hogere verhouding ondervoede kinderen dan India.

Er is wellicht geen enkel voorbeeld in de geschiedenis van mondiale ontwikkeling van een economie die zo lang zo snel gegroeid is en zo weinig resultaten op het vlak van een brede sociale ontwikkeling heeft opgeleverd.

India verliest terrein

Dat het fout gaat in India, blijkt uit de vaststelling dat India op het vlak van sociale indicatoren terrein verliest tegenover alle Zuid-Aziatische buurlanden –met de gedeeltelijke uitzondering van Pakistan. In 1990 was het inkomen per hoofd in India zestig procent hoger dan in Bangladesh, vandaag is dat verschil gestegen tot 98 procent. In diezelfde periode is Bangladesh India echter voorbijgestoken op het vlak van levensverwachting, levenskansen voor kinderen, terugdringen van vruchtbaarheidsgraad, aantal inentingen en gemiddeld aantal jaren scholing per persoon. In 1990 leefde de gemiddelde Indiër vier jaar langer dan de gemiddelde Bengalees, vandaag leeft die Indiër drie jaar minder lang dan zijn Bengalese buur.

De verwaarlozing van onder andere basisonderwijs, gezondheidszorg en sociale zekerheid maakt deel uit van een algemeen patroon van wijdverbreide ongelijkheid in politieke en economische macht. De afwezigheid van de belangen van de machtelozen in de planning van de overheid is ook zichtbaar in de verwaarlozing van landbouw en rurale ontwikkeling, in de plundering van het milieu voor privégewin maar met enorme sociale kosten, in de grootschalige onteigeningen van lokale gemeenschappen zonder dat ze adequate compensatie krijgen en in de vreemde tolerantie voor schendingen van mensenrechten als de slachtoffers zich aan de onderkant van de samenleving bevinden.

Deelstaten

In Kerala, Tamil Nadu en Himachal Pradesh zien we dat een integraal sociaal beleid met een universeel aanbod van essentiële diensten tot veel betere resultaten leidt. Die drie deelstaten staan niet toevallig bovenaan de rangschikking als het gaat over scholing, voeding en gezondheid bij kinderen. De tekorten van het Indiase groeimodel weerspiegelen de eenzijdige beleidsprioriteiten aan de top. Maar die prioriteiten kunnen veranderd worden op democratische wijze, zoals de voorbeelden van sommige deelstaten bewijzen.

Om dat te realiseren, moet het publieke debat in India echter dringend en radicaal opengetrokken worden, zodat het niet meer alleen focust op economische groei maar veel meer oog heeft voor thema’s die met ontwikkelingskansen te maken hebben.

Bovenstaande paragrafen zijn overgenomen uit het essay ‘Putting Growth In Its Place’ door Amartya Sen en Jean Drèze, op 14 november verschenen in het Indiase magazine Outlook.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.