India in oorlog

Het maoistische “leger” zou zowat 10.000 ondergrondse strijders, 50.000 militieleden en een moeilijk in te schatten aantal sympathisanten omvatten in veertien deelstaten, met als kern een Rode Corridor die loopt van Bihar over Jharkhand, Orissa en Chhattisgarh tot Andra Pradesh.
De voormalige Indiase minister van Binnenlandse Zaken, Shivraj Patil, stelde in 2008 dat de naxalieten weliswaar in 180 districten actief zijn, maar dat het feitelijke geweld beperkt blijft tot 14.000 dorpen, op een totaal van 6,5 miljoen in heel India.
Zijn opvolger, Palaniappan Chidambaram, is niet geneigd tot zoveel geruststellende rekenkunde, zeker niet na 6 april. Want bij de aanval in het district Dantewada van de deelstaat Chhattisgarh sneuvelden 76 soldaten van de Central Police Reserve Force (CPRF), een militaire politiemacht onder het bevel van de centrale regering in Delhi, die ook ingezet wordt tegen opstanden in Kasjmir en Assam.
Minister P. Chidambaram –voormalig directeur van het omstreden mijnbouwbedrijf Vedanta Resources– had in 2009 volgens heel wat mediaberichten een plan voor een grootscheepse militaire campagne tegen de naxalieten op de regeringstafel gelegd, maar zowel verschillende tenoren binnen de regerende Congress-partij als sommige eerste ministers van betrokken deelstaten tekenden verzet aan.
Op 10 april herhaalde de eerste minister van Bihar, Nitish Kumar, nog eens dat hij geen heil zag in een gewelddadige aanpak van het opstandelingengeweld. ‘Wat we nodig hebben,’ zei hij tegen de krant The Hindu, ‘is ontwikkeling. En dan niet gewoon grote fabrieken en industriële projecten neerpoten, die hebben geen zin voor de lokale bewoners. We moeten investeren in ontwikkeling mét rechtvaardigheid.’
Nitish Kumar was in de dagen na de aanval in Dantewada eerder een roepende in de woestijn. De meeste politici en commentatoren vroegen juist méér militair geweld, liefst met de inzet van de luchtmacht. Opvallend: de oppermaarschalk van de Indiase luchtmacht, P.V. Naik, is tegen die suggestie, omdat zijn troepen ‘getraind zijn voor dodelijke operaties tegen de vijand, niet tegen de eigen bevolking’.
Arundhati Roy, de internationaal bekende schrijfster, heeft het ook over een ‘oorlog van India tegen zijn eigen bevolking’ in haar reportage van 23 bladzijden in het weekblad Outlook. Walking with the Comrades, het resultaat van een embedded verblijf bij de naxalieten in de regio waar de aanval een week na de publicatie plaatsvond, is een passioneel pleidooi tegen een militaire aanpak van de opstand en voor een ernstige dialoog met de inheemse bevolking van de Rode Corridor. Het leverde haar op Twitter wel banbliksems en verwijten als “verraad” op vanwege allerlei Indiase beroemdheden. (gie goris)

Voor een diepgaande analyse over de relatie tussen naxalieten, inheemse volkeren en mijnbouw: lees de reportage Gewapende opstand in de Rode Corridor (2008) op www.MO.be/india