Indianen stappen voor vrede in Colombia

Vanuit Cali vertrekt vandaag een voettocht van duizenden indianen en sociale organisaties naar de hoofdstad Bogotá, zo’n 500 km noordwaarts, om president Uribe ter verantwoording te roepen. De tocht is een vervolg van de Minga van 12 oktober, toen onder impuls van de inheemse koepel Onic duizenden manifestanten naar Cali trokken. Luis Fernando Arias is president van de Onic en bezocht het Europees Parlement om steun te vragen voor hun protest. Ook MO* had een gesprek met Arias.
  • Alma De Walsche Luis Fernando Arias Alma De Walsche
Een maand geleden startte de indiaanse organisaties van Colombia hun Minga van protesten, een Minga – indiaanse term voor collectief verricht werk- die voor onbepaalde tijd zal doorlopen. Zoals eerder te lezen op deze website, werd die betoging van 12 oktober bijzonder repressief onderdrukt en werden enkele dagen later ook drie buitenlanders het land uitgezet.
Onder meer omwille van deze repressieve reactie was Luis Fernando Arias in het Europese Parlement om aandacht te vragen voor hun campagne van sociaal protest tegen de politiek van Uribe.

“Democratische veiligheid” 


‘Indiaanse gemeenschappen hebben het heel moeilijk in Colombia, maar de voorbije zes jaar, sinds Uribe’s politiek van “democratische veiligheid” is de toestand alarmerend en dreigen we af te stevenen op een humanitaire tragedie’, vertelt Arias. In die zes jaar werden maar liefst 1244 indianen vermoord. 98 procent van die moorden worden nooit opgehelderd. De verantwoordelijken hiervoor zijn zowel paramilitaire groeperingen als de guerrillas van FARC en ELN.
Indiaanse gemeenschappen worden door beide groepen omsingeld en in de tang genomen. Meer dan 70.000 indianen werden van hun grondgebied verdreven: in Cauca, La Guajíra, Chocó, Narinño en Córdoba. Colombia is na Soedan het land in de wereld met het hoogste aantal mensen die onder dwang van hun grond werden verdreven. ‘Het klopt dat er vooruitgang geboekt is in het gewapend conflict’, aldus Arias.
‘Waar vroeger 100 doden vielen, vallen er nu 70. Maar het is niet zo dat de paramilitairen ontwapenden. Hun structuren bleven overeind. Ze verschijnen vandaag opnieuw met andere namen, zoals Aguilas Negras of Autodefensas Gaitanistas de Colombia.’
De regering hangt volgens Luis Fernando Arias een verkeerd beeld op van de situatie met hun zogenaamde “falsos positivos”, of “valse veroveringen”, waarmee de regering momenteel campagne voert. Onschuldige burgers, indianen en boeren, worden het slachtoffer van paramilitairen maar nadien stelt de regering het voor alsof deze mensen guerrilleros zijn die door het leger omgebracht zijn. 

Slachtoffer van megaprojecten


Belangrijkste motief voor die verdrijvingen zijn een reeks van grootschalige ontwikkelingsprojecten: transnationale bedrijven die gronden willen voor de aanleg van plantages voor Afrikaanse Palm, de bouw van stuwdammen, mijnbouwprojecten – in La Guajíra bevindt zich de grootste openlucht steenkoolmijn ter wereld-, projecten voor windenergie en de aanleg van de oliepijplijn Colombia – Venezuela. 
Arias: ‘Jaren lang heeft de Onic geloofd in dialoog met de regering. Maar sinds de regering weigerde om het VN-verdrag over collectieve rechten te ondertekenen – een verdrag dat op 13 september vorig jaar werd goedgekeurd- heeft ook de Onic de relaties met deze regering verbroken. Het enige alternatief dat ons nog rest is een grootschalige protestmars van burgerlijk verzet. De regering echter antwoordt op dit vreedzame protest in termen van oorlog. Er vielen drie doden, door politiekogels en honderden raakten gewond!

Het recht op protest


Bedoeling is om het brede eisenpakket van vijf punten voor te leggen aan de regering. Bij de mars van 12 oktober heeft president Uribe daar niet op willen antwoorden. Luis Fernando Arias: ‘Dit eisenpakket is geen inheems programma.
Het heeft betrekking op een brede waaier van sociale groeperingen, boerenorganisaties en syndicaten. Wij willen naar de grond van de zaak gaan om het conflict op te lossen. We weten dat dit een proces van lange adem is en internationale solidariteit is voor ons onontbeerlijk. We willen dat de internationale gemeenschap toekijkt op wat er in ons land gebeurt.
Wanneer elk protest gecriminaliseerd wordt en als terroristische daad wordt beschouwd, kan dat voor ons fataal zijn. Wij willen vragen dat de Europese Gemeenschap de Colombiaanse regering op het hart drukt dat sociaal protest is toegestaan. Dit is een mensenrecht dat ook in de grondwet verankerd is.’

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

  • Latijns-Amerika & ecologie
    Alma De Walsche schrijft over ecologische thema’s, van klimaat- en energiebeleid, over landbouw- en voedsel tot transitie-initiatieven en baanbrekers. Ze volgt al enkele decennia Latijns-Amerika, met een speciale focus op de Andeslanden.

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.