Indonesische Shakira mikpunt antipornobeweging

Inul Daratista is hét sekssymbool van vandaag in Indonesië. De diva heeft een patent op een pompende heupbeweging die omschreven wordt als ‘boren’. De kronkelende dansstijl is vergelijkbaar met die van latinoster Shakira. Haar act is erg pikant in een conservatief land als Indonesië.

Té pikant? De islamitische clerus en het parlement vragen een verbod. Een parlementaire commissie werkt aan een wetsvoorstel dat pornografisch materiaal verbiedt. De hamvraag daarbij is wat onder porno verstaan wordt.

In Indonesië is de definitie van porno ruimer dan in het Westen. De vraag die vandaag de tongen beroert, is of dangdut (het dansgenre waarvan Inul het bekendste gezicht is) onder de noemer pornografie valt.

Een verbod op pikante dangdutdansen wordt moeilijk afdwingbaar, gezien de waanzinnige populariteit van het genre. Dangdut, een modern dansgenre dat Javaanse volksmuziek mengt met Indiase filmmuziek, Arabische pop en reggae, is dankzij Inul een hype geworden in dansclubs en op trouwfeesten. Volgens sommigen kan dangdut voor Zuidoost-Azië worden wat de salsa of de lambada is voor Latijns-Amerika.

“De wet moet zeggen waar dangdut kan en waar niet. Het is een soort dans die geïnterpreteerd kan worden als seksueel opwindend. Volgens mij kan het niet op de nationale televisie vertoond worden”, zegt Ade Armando, een lid van de Indonesische Audiovisuele Commissie.” Een totaal verbod is niet wenselijk, voegt hij eraan toe.

De Indonesische Shakiralaat de controverse niet aan haar hart komen. “De regering zoekt een zondebok om de wet te rechtvaardigen. Toevallig ben ik dat geworden. Het had even goed een ander model of een andere zangeres kunnen zijn”, zegt ze tijdens een gesprek in haar luxevilla in een buitenwijk van Jakarta.

Wat het parlement ook beslist, aan de populariteit van dangdut kan ze weinig veranderen. Inul Daratista werd begin jaren 90 beroemd dankzij amateuropnames van haar optredens, die illegaal verspreid werden. Nog voor de nationale televisie haar opvoerde, werden er 3 miljoen illegale kopieën van haar optredens verkocht.

Inul vertaalde de traditionele Javaanse plattelandsdans naar het MTV-tijdperk door er elementen uit de popcultuur aan toe te voegen. Dangdut vertolkt nu de frustraties van een jonge generatie die worstelt met morele vragen en met een economische crisis. Het werd geboren als een genre van de straat, maar intussen is het doorgedrongen tot de hoogste echelons van de Indonesische entertainmentindustrie. De nationale televisie zendt nu een ‘Kontest Dangdut Indonesia’, waarbij mensen per sms de beste dangdutzangers kunnen verkiezen.

De commercie maakt dangdut steeds vulgairder, meent Wahyutama, een lid van de islamitische actiegroep ‘Zeg nee tegen pornografie’. Inul Daratista is niet het probleem, zegt hij. “Ze heeft zich geconformeerd aan de fatsoennormen nadat ze populair werd. Het probleem is dat would-be zangeressen vulgair gedrag vertonen om populair te worden en snel geld te verdienen. De privé-stations gebruiken sensuele dangdutdansers om meer kijkcijfers te halen.”

Inke Maris, een voormalige presentatrice en woordvoerder van de islamitische vrouwenorganisatie ‘Salimah’, is het daar volmondig mee eens. “De shows die de privé-zenders nu tonen, kunnen eigenlijk alleen in nachtclubs of in de late uurtjes.” (MM)