Interview met president Rajoelina van Madagascar

In een interview met MO* zegt Rajoelina daarover: ‘De militairen hebben de vorige president tot ontslag gedwongen en hebben mij daarna de macht overhandigd. Maar Ravalomanana is vertrokken uit vrije wil. Dus er is geen sprake van een staatsgreep’.
Juridische haarkloverij? Resultaat blijft een ongrondwettelijk regime met een té jonge president aan het roer van een land dat voor zeventig procent afhankelijk is van buitenlandse hulp. De VS, maar ook de Europese Unie, hebben alle steun –op humanitaire hulp na– intussen bevroren. Madagascar zocht dan maar heil bij Chinezen en Arabieren, vooralsnog zonder harde afspraken tot resultaat.

Geblokkeerd

MO* had begin juli een gesprek met Rajoelina na zijn ontmoeting met de Europese delegatie in Brussel. Europa weigerde na het aanhoren van Rajoelina’s argumenten de 630 miljoen euro te deblokkeren die sinds de staatsgreep bevroren is. Volgens een woordvoerder omdat er nog steeds geen ‘geloofwaardige voorstellen’ zijn gedaan om terug te keren naar een grondwettelijke toestand.
De zogenaamde Hoge Overgangsautoriteit onder leiding van Rajoelina heeft onlangs wel regionale raadplegingen georganiseerd –onder meer over een nieuwe grondwet– maar die zijn geboycot door oppositiepartijen. Critici zien het initiatief als een schaamlap voor Rajoelina’s ongrondwettelijk regime.
Rajoelina heeft aangekondigd dat hij de verkiezingen zal vervroegen nu het steeds onwaarschijnlijker wordt dat er tussen de verschillende clans –onder meer die van de verbannen ex-president Marc Ravolomanana– een consensus wordt gevonden over het herschrijven van de grondwet en een nieuwe stembusgang. Deadline van die verkiezingen: ten laatste eind 2009 –in de hoop daarmee het ongenoegen bij de donoren te temperen.
Dat de vorige president aan die stembusslag zou kunnen deelnemen, wijst Rajoelina in een gesprek met MO* stellig af. ‘Kan een staatshoofd dat de nationale rijkdommen heeft geroofd en de dood van zijn landgenoten en betogers heeft bevolen nog opkomen voor het presidentschap? Of het land besturen? Uit veiligheidsoverwegingen lijkt het mij zeer moeilijk in te denken dat een staatshoofd, verworpen door de bevolking, ooit terugkomt.’