Inwoners Gaza leggen schuld niet bij Hamas

Terwijl Israëlische spionagevliegtuigjes rondcirkelen in de lucht, komen de veiligheidsdiensten van Hamas opnieuw op straat om een indruk van veiligheid te scheppen. Politiemannen leiden het verkeer in goede banen en er zijn verschillende plunderaars gearresteerd.
“De mensen zijn verdwaasd en gedesoriënteerd door de oorlog”, zegt Abdallah Al-Agha in Khan Yunis in het zuiden van Gaza. “Ze proberen wanhopig hun familieleden en vrienden te bereiken via de paar telefoonverbindingen die nog werken om te zien of ze nog leven of gewond zijn.” Heel wat inwoners verlaten voor het eerst de VN-onderkomens om te zien wat er van hun huis is overgebleven.

Haat is extreem

Volgens Elena Qleibo, hulpverlener van Oxfam en de voormalige ambassadeur van Costa Rica in Israël, leken sommige delen van Gaza op de Apocalyps. “De vernieling is op sommige plaatsen enorm”, zegt Qleibo. “Elektriciteitsmasten, waterleiding en riolering, gemeentelijke gebouwen, hospitalen en huizen zijn er volledig met de grond gelijk gemaakt.”
Volgens eerste schattingen is 15 procent van de gebouwen in Gaza beschadigd en werden 30.000 inwoners gedwongen om te schuilen in gebouwen van de VN of bij familie. Bij het conflict vielen bijna 1.300 doden, waarvan meer dan de helft burgers. Het aantal gewonden loopt in de vierduizend.
“De mensen zijn bijzonder woedend en de haat voor Israël is extreem”, zegt Qleibo. “Ik woon en werk al jaren in deze regio en heb nooit zo’n intense haat van de bevolking gezien.”
Die bevolking legt de schuld voor het conflict dan ook helemaal niet bij Hamas, zoals Israël gehoopt had dat ze zou doen. “De mensen lachen met de beweringen van Israël dat dit een oorlog was tegen Hamas en niet tegen de burgers”, zegt Qleibo. “De bevolking ziet het als een oorlog tegen alle Palestijnen. Het aantal burgerdoden en de vernieling was veel te extreem.”

Open grenzen

“De schaal van dood en vernieling was absoluut contraproductief”, zegt ook Joh Ging, hoofd van VN-hulporganisatie UNRWA in Gaza. “Al jaren waarschuwen deskundigen en wereldleiders dat er geen militaire oplossing is voor dit conflict. Er is nood aan een politieke oplossing.”
Ging pleit ervoor dat de grenzen van Gaza worden opengesteld voor hulpgoederen, medische teams en journalisten. Er zijn al vijftig trucks met hulp toegelaten, maar dat is een fractie van de hulp die nodig is. “De noden groeien exponentieel, maar de pijplijn voor humanitaire hulp is erg smal. Op de markt is er niets te vinden en er is geen geld”, zegt hij. “De grenzen moeten opengesteld worden om een betere toekomst te verzekeren. De gewone mensen hier hebben de prijs betaald voor dit conflict. Voor hen is het allerbelangrijkste dat ze hun waardigheid herstellen. De sluiting van de grenzen heeft duizenden tegen hun wil afhankelijk gemaakt van hulpverlening. Er moet een oplossing gevonden worden die van de noden van de gewone bevolking een prioriteit maakt.”
De volledige schaal van de vernieling blijft inmiddels onbekend, omdat journalisten nog geen vrije toegang krijgen tot het gebied. Israël heeft Gaza voor bijna twee maanden tot verboden gebied uitgeroepen voor de media. Enkel een paar zorgvuldig uitgekozen journalisten werden “ingebed” bij de Israëlische troepen. “Professionele journalisten zouden toegang moeten krijgen”, zegt Glenys Sugarman van de Foreign Press Association. “Je kunt niet gewoon enkele journalisten aan sightseeing laten doen onder leiding van Israëlische troepen. Dat is geen onafhankelijke verslaggeving.”