Inwoners Guam-eiland verzetten zich tegen militaire basis VS

Nu al heeft het Pentagon duikboten en kruisraketten verhuisd naar Guam, zegt het neoconservatieve American Enterprise Institute. Eerder dit jaar maakte het Amerikaanse Buitenlandministerie plannen bekend om 8.000 mariniers en 9.000 familieleden naar Guam te verhuizen. De mariniers zijn momenteel gelegerd op het Japanse eiland Okinawa. En vorige week zei de Amerikaanse Luchtmacht dat ze 2.600 manschappen met hun familie begin volgend jaar op het eiland zullen stationeren. Pentagonfunctionarissen zeggen dat ze tegen 2010 willen beginnen met de bouw van nieuwe bases op Guam en dat in 2011 de troepen zullenvolgen.

“Guam heeft niks in de pap te brokken”, zegt Michael Lujan Bevacqua, een schrijver-activist afkomstig van Guam die momenteel studeert aan de universiteit van California. Officieel maakt Guam nog altijd deel uit van de VS. Dat is al zo sinds de VS in 1898 de Spaans-Amerikaanse oorlog wonnen. Guam kiest één niet-stemgerechtigde afgevaardigde voor het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden. Voor de presidentsverkiezingen telt de stem van Guam niet mee.

De beslissing om naar Guam te komen volgt op grootschalige protesten tegen de Amerikaanse militaire aanwezigheid in Zuid-Korea en het Japanse eiland Okinawa, zegt Bevacqua. In beide landen opereert het Amerikaanse leger onder een set afspraken tussen overheden. Omdat Guam deel van de VS is, zijn die daar niet nodig. Nadat Amerikaanse militairen de Japanse krantenkoppen haalden omdat ze beschuldigd werden van verkrachting van Japanse vrouwen, ziet Japan de mariniers zo graag vertrekken dat het bereid is het grootste deel van de verhuiskosten (naar schatting tien miljoen dollar) te betalen.

“Japan en Zuid-Korea sputteren, en de VS reageren. Als je ons niet wil, zeggen ze, verhuizen we naar een plek waar de mensen niks te zeggen hebben over wat we doen, en die plek is Guam”, schampert Bevacqua.

De niet-stemgerechtigde volksvertegenwoordigster voor Guam, Madeline Bardallo, is echter wel een groot voorstander van het legeren van meer troepen op het eiland. “Toen de Japanners tijdens de Tweede Wereldoorlog Pearl Harbor aanvielen, vielen ze ook Guam binnen. We werden drieënhalf jaar bezet. Ook nu is er veel onrust. Velen onder ons herinneren zich de Japanse bezetting en willen niet dat zoiets opnieuw gebeurt.”

De activisten bekijken hetzelfde verhaal uit een andere hoek. “Als er een confrontatie komt tussen de VS en Noord-Korea, zullen de Koreanen niet het Amerikaanse vasteland bombarderen. Ze zullen een plek kiezen die dichterbij en makkelijker te raken is, en dat zal Guam zijn”, zegt Sabina Perez van de International Peoples Coalition against Military Pollution.

Met diezelfde overtuiging reisde in oktober een coalitie van jonge etnische Chamorros naar New York om er de speciale top van het Dekolonisatiecomité van de Verenigde Naties te vragen op te komen voor zelfbeschikkingsrecht voor de mensen op Guam. Ze kregen een positieve reactie van landen als Venezuela, maar niet van de VS.

“We zaten zodanig dat de Amerikaanse afgevaardigde zijn hoofd moest draaien om ons te zien”, zegt Victoria Leon Guerrero van het Guahan Indigenous Collective. “Hij heeft nooit gedraaid, nooit naar ons gekeken. Dat is hoe de overheid van de VS zich verhoudt tot de mensen op Guam.