Israël bijna 28ste lid van de Europese Unie?

De Verenigde Naties schatten dat Israël in 2006 vier miljoen clusterbommen boven Libanees grondgebied heeft afgeworpen en dat 40 procent niet onmiddellijk is geëxplodeerd. België heeft, na de oorlog van Israël tegen Libanon, 400 soldaten naar Libanon gestuurd. Hun hoofdtaak is het opruimen van mijnen, waaronder de clusterbommen die door Israël vooral in het zuiden van het land gedropt zijn.
Op 3 september 2008 kwam een Belgische militair in het zuiden van Libanon om het leven wanneer een Israëlische clusterbom, die hij aan het ontmantelen was, in zijn handen ontplofte.
Op 2 december zal de Israëlische minister van Buitenlandse Zaken een bezoek brengen aan het Europees Parlement om diezelfde parlementsleden die de resolutie ter ondersteuning van het verdrag over clustermunitie tekenden, ervan trachten te overtuigen een overeenkomst tussen de EU en Israël in plenaire vergadering aan te nemen.
Op 5 november heeft de Commissie van Buitenlandse Zaken en Veiligheidsbeleid van het Europees Parlement immers ingestemd met een voorstel van de Europese Commissie en de Raad voor deelname van Israël aan Europese programma’s. De ondertekening van het protocol betekent dat Israël in feite een statuut van bijna-lid van de Europese Unie krijgt.
Concreet betekent dit:

• dat Israël beloond wordt voor zijn interpretatie van het Associatieakkoord, het handelsakkoord met de EU dat Israël consequent toepast op zijn nederzettingen. Hierdoor krijgen nederzettingsproducten onrechtmatig taxatievoordelen in de Europese Gemeenschap. Deze praktijk gaat tot op heden door, ondanks een technische regeling tussen Israël en de EU.
• dat Israël zal kunnen deelnemen aan alle wetenschappelijke, academische en technische programma’s van de Europese Unie.
• dat Israël zal kunnen deelnemen aan Europol, het samenwerkingsverband van de Europese politiediensten. Dit terwijl geweten is dat foltering, in tegenstelling tot het Europese Gemeenschapsrecht, volgens Israël’s nationale wetgeving niet illegaal is.
• dat voorbijgegaan wordt aan het feit dat het Israëlische leger de onwettige praktijk van buitengerechtelijk executies van gezochte Palestijnse militaire leiders verder wil uitbreiden. Nochtans veroordeelde de EU nog maar pas in februari 2008 de toenemende toepassing van doodstraffen en executies in de Islamitische Republiek Iran. De EU herhaalde toen ook het standpunt dat zij van oudsher huldigt, namelijk dat zij ’in alle omstandigheden’ tegen de doodstraf is.

In ruil voor deze voordelen zal Israël geen enkele verplichting hebben, noch zal hen enig engagement gevraagd worden ten opzichte van de Palestijnen. Geen enkele voorwaarde zal hen gesteld worden in verband met respect voor het Internationaal recht, de mensenrechten of de ‘vredesbesprekingen’ met de Palestijnen.

Het decor

Israël is een staat die sinds decennia straffeloos alle conventies van het Internationaal Recht aan zijn laars lapt.
Israël werd ettelijke malen veroordeeld in resoluties bij de VN. Ook het Internationaal Hof Van Justitie in Den Haag noemde, op 9 juli 2005, de bouw van de muur illegaal en eiste de afbraak. De realiteit is dat de de bouw van nederzettingen versneld wordt doorgevoerd. Net zoals de bouw van de muur onverdroten voortgaat en de afsluiting van de Palestijnse gebieden wordt versterkt.
In de Gazastrook worden vandaag anderhalf miljoen Palestijnen uitgehongerd. We citeren enkele cijfers uit een bericht van Mario Bergen, actief lid van de Midden-Oosten Mediawatch, aan de VRT-nieuwsredactie:

• Basisvoedsel zoals melk, bloem, voedseloliën, vlees, rijst en peulvruchten zijn niet beschikbaar in grote hoeveelheden.
• Nog maar enkele bakkerijen hebben brood, waarvoor men uren in de rij moet staan.
• 35 % van de 260 inwoners van de Gazastrook die stierven door de Israëlische blokkade waren kinderen.
• 40 % van de basismedicatie is niet meer voorhanden.
• 20 % van de veestapel ging eraan door tekort aan veevoeder en vaccinaties.
• Vissers hebben geen gas meer voor hun boten.
• 700.000 kippen werden gedood door gebrek aan veevoeder.
• De landbouwsector heeft een tekort aan zaden, pesticiden en bemesting.
• De Gazastrook heeft dagelijks behoefte aan 867 ton bloem, 153 ton suiker, 110 ton rijst, 75 ton verschillende soorten olie en 49 ton kruiden en groenten.

Vandaag stellen ook diverse leiders van rechtse politieke partijen in Israël voor een open luchtgevangenis te bouwen in de Negev en die vol te stoppen met leiders van Hamas en de Islamitische Jihad. Deze gevangenen zullen dan als menselijk schild worden gebruikt tegen Qassam-raketten.
Volgens de Israëlische vice-minister van Veiligheid gaat Israël zeker een grootschalig militair initiatief starten tegen de Gazastrook, maar anders dan voorheen en op het tijdstip dat Israël zelf verkiest.
Heeft de EU lak aan haar eigen resoluties en de massale schendingen van de Palestijnse rechten? We mogen van de Europese parlementsleden toch wel verwachten dat ze op de hoogte zijn:

• van de voortdurende illegale bezetting van Gaza en de Westelijke Jordaanoever;
• van de voortdurende illegale bezetting en massale kolonisatie van Oost-Jeruzalem;
• van het feit dat EU-lidstaten regelmatig gestemd hebben voor VN-resoluties die Israël veroordelen;
• van het feit dat het Internationaal Hof Van Justitie in Den Haag de bouw van de muur illegaal noemde en de afbraak eiste;
• van het feit dat hun eigen vergadering, het EU-parlement, in 2002 stemde voor opschorting van de associatieovereenkomst EU-Israël op grond van Israël’s schendingen van de mensenrechten.
• van het feit dat in alle 25 EU-landen de doodstraf is afgeschaft en het voor de tien landen die in 2004 toetraden een voorwaarde was om toegelaten te worden tot de unie.

Kunnen de Europese parlementsleden ons dan ook uitleggen om welke redenen de EU vandaag tot een wijziging van haar besluit tot opschorting van de overeenkomst zou komen, het voornemen heeft de ogen te sluiten en van plan is dit protocol te ondertekenen?
Waarom laat de EU binnen enkele dagen de wereld weten dat het effectief het Israëlische apartheidsregime steunt en in feite lak heeft aan haar eigen resoluties en de massale schendingen van de Palestijnse rechten?