Israëli's en Palestijnen rijden gescheiden

Sinds enkele jaren mogen Palestijnen weer een snelweg tussen Jeruzalem en Tel Aviv nemen, maar je zal er weinig Palestijnse nummerplaten spotten. De Israëlische checkpoints werken een gescheiden verkeer in de hand.

  • De streng beveiligde 443 die door de Westelijke Jordaanoever loopt.

De 443 is één van Israëls belangrijkste verkeerswegen. Zo’n 15 kilometer van de 28 kilometer lange verbindingsweg loopt door de Westelijke Jordaanoever, waarvan 4 kilometer door de buitenwijken van bezet Oost-Jeruzalem.

Vier jaar geleden vernietigde het Israëlische hooggerechtshof een militair bevel dat de Palestijnen acht jaar lang had verboden om zich nog over deze weg te verplaatsen. In theorie mogen ze vandaag weer de snelweg op, maar in de praktijk blijft het een hachelijke onderneming.

“We kunnen de 443 nog steeds niet gebruiken. Dus staan we ‘s ochtends op om 3u30 in plaats van om 6 uur “, verklaart Seif al Jamal, een bouwvakker die op werven in Israël werkt. Hij woont in Beit Surik, een Palestijns dorp niet ver van checkpoint Modi’in.

Om in Israël te geraken, moet ondernemer Muhammed Farrai eerst voorbij een checkpoint geraken tussen zijn nabijgelegen dorp Beit Sira en de 443. Vervolgens kan hij enkele meters op de 443 rijden, maar dan moet hij zich langs de kant van de weg parkeren en checkpoint Modi’in te voet oversteken. Een ritje van 20 minuten wordt zo al snel een tocht van 2 uur.

Ramallah

De 443 werd in de jaren tachtig gebouwd voor Israëlische bestuurders die wilden ontsnappen aan de ochtend- en avondfiles op snelweg 1 van Jeruzalem naar Tel Aviv.

De inwoners van 22 aanpalende Palestijnse dorpen trokken toen samen met de Associatie voor Mensenrechten in Israël (ACRI) naar het hooggerechtshof tegen de inbeslagname van land voor de aanleg van de weg. Ze vingen bot want, zo luidde de argumentatie, de 443 ook zou dienen voor de 35.000 Palestijnen uit de omgeving van de weg.

In de jaren negentig gebruikten Palestijnen de 443 om te pendelen naar het administratieve en economische centrum in Ramallah. Maar in 2000 begon de Tweede Intifada. In twee jaar tijd werden zeven Israëli’s gedood bij Palestijnse aanvallen op de 443. Er vielen ook heel wat gewonden.

Vrijheid van beweging

Als gevolg van de verslechterende veiligheidstoestand sloot het Israëlische leger de snelweg af voor Palestijns verkeer. Toen het hooggerechtshof dit verbod vier jaar geleden onwettig verklaarde, sprak het over een “niet-geautoriseerd en disproportioneel” verbod. Het hof beklemtoonde ook dat “vrijheid van beweging een basisrecht is dat beschermd moet worden”.

Maar tegelijk droeg het hof aan het Israëlische leger op om andere manieren te zoeken om de veiligheid van Israëli’s te garanderen. “De militaire gezaghebber in het gebied voerde beperkende veiligheidsmaatregelen in waardoor Palestijnen de snelweg op moeten op één bepaalde plaats en er bijna onmiddellijk daarna weer af moeten”, verklaart Tamar Feldman van ACRI.

De militaire autoriteiten schikten zich wel naar het vonnis, maar dezelfde veiligheidsmaatregelen die werden ingevoerd tijdens de Intifada, zijn nog altijd van kracht, meent Feldman. “Het vonnis werd gevierd als een overwinning voor de mensenrechten, maar het legitimeert de verregaande macht van het leger.”

Veiligheidsmuur

Wie op de 443 rijdt, krijgt het gevoel langs een frontlinie te passeren, soms zelfs aan beide kanten van de snelweg. Een cluster van elektronische hekken, uitkijktorens en betonnen muren die samen Israëls ‘veiligheidsmuur’ vormen, schermen de bestuurder af van een potentiële aanval door scherpschutters. Ze onttrekken ook de minaretten aan het oog, waardoor de bestuurder zich niet meteen in bezet gebied waant.

Israëli’s krijgen het advies de Palestijnse dorpen niet te betreden. De toegangswegen naar de 443  vanuit deze dorpen zijn ook gesloten met hekken, metalen poorten, wegversperringen en blokkades. De Palestijnen worden omgeleid naar wegen onder de 443, waarvan Israël er speciaal enkele liet asfalteren.

De meeste Israëlische bestuurders verdedigen het de facto verbod en de gescheiden wegen. “Voor het geval dat een gek op ons zou schieten”, klinkt het bij velen.

“De wetgeving, het beleid en gang van zaken op het terrein hebben een systeem van segregatie en afscheiding gecreëerd, dat de Palestijnse bevolking discrimineert”, aldus Feldman. 

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.