Italië verdeeld over militaire rol in Afghanistan

Italië heeft momenteel 1.700 soldaten in Afghanistan als onderdeel van de internationale vredesmissie (ISAF). Sinds Prodi in het voorjaar de nieuwe premier werd, is de officiële mening over de aanwezigheid van Italiaanse troepen in Afghanistan verdeeld.

De nieuwe slachtoffers dreigen het broze evenwicht tussen de meerderheidspartijen helemaal te verstoren. Militanten van de Taliban lieten dinsdag (26 september) een bom ontploffen langs de weg toen een Italiaanse patrouille voorbijreed. De 31-jarige Italiaanse soldaat Giorgio Langella kwam daarbij om het leven, vijf andere soldaten raakten gewond.

Paolo Ferrero, de communistische minister voor Sociale Solidariteit, zei na het incident dat “Italië opnieuw snel in een oorlogsscenario betrokken raakt in plaats van deelt te nemen aan een vredesmissie.” Deze woorden kregen weerklank bij de groenen, die voorstelden om de troepen uit Afghanistan terug te trekken. Zij willen op zijn minst een “heroverweging” van de missie.

Groenen en communisten voelen zich gesteund door de publieke opinie, die steeds vijandiger staat tegenover de aanwezigheid van Italiaanse troepen in Afghanistan. Op de Italiaanse televisie sprak Barbara Langella, de zus van de overleden soldaat, de hoop uit dat “onze soldaten binnenkort naar huis zullen terugkeren om verdere tragedies te voorkomen”.

Gianni Alemanno, voormalig minister van landbouw voor de Nationale Alliantie, zei dinsdag in een radio-interview dat alle twijfel een “belediging” is voor de Italiaanse troepen, en bovendien politiek “onzinnig” is.

Ook president Giorgio Napolitano voelde zich geroepen zijn standpunt te verkondigen. Hij zei dat “onze toewijding in vredesmissies noodzakelijk is, omdat dit de EU de mogelijkheid geeft een internationale vredesorde te stichten, ver buiten de eigen grenzen.”

Hij steunt daarmee het beleid van premier Prodi, die ervoor gekozen heeft om de Italiaanse soldaten uit de oorlog in Irak terug te trekken en te gebruiken voor vredesmissies, zoals in Afghanistan en Libanon. Met deze politiek wil Prodi Italië herpositioneren tegenover de unilaterale en offensieve aanpak van de Verenigde Staten in het Midden-Oosten.

Ondertussen gaat het met de vredesmissie in Afghanistan van kwaad naar erger. Volgens recente analyses hebben de opstandelingen van de Taliban voordeel gehaald uit het politieke vacuüm dat het nieuwe bestuur in Afghanistan niet heeft kunnen opvullen. Stelselmatig heroveren ze nu de macht in de meeste zuidelijke provincies.

Het aantal confrontaties tussen Navotroepen en de Taliban is de voorbije maanden onrustwekkend gestegen. In de maanden augustus en september werden alleen in de provincie van Kandahar meer dan duizend rebellen gedood. Dat wijst op veel intensievere gevechten.

Om de veiligheid in Afghanistan te kunnen garanderen, heeft de Navo er enkele weken geleden in Brussel bij de lidstaten op aangedrongen om meer troepen en vliegtuigen te leveren. Maar dat verzoek vangt bij de meeste lidstaten bot.

Nederland draagt sinds 2002 al met 650 militairen bij aan de internationale vredesmacht in Afghanistan. Nederland heeft ook F-16’s en gevechtshelikopters in Afghanistan. Eind 2005 besliste het Nederlandse kabinet 1400 Nederlandse militairen in te zetten in Uruzgan, in het zuiden van Afghanistan. De hoofdmacht vertrok in juli.

België heeft momenteel 300 soldaten in Afghanistan. Minister van Buitenlandse Zaken Karel De Gucht (VLD) zegt dat er twee voorstellen op de regeringstafel liggen om extra soldaten te sturen: een eskader F16’s of grondtroepen. Maar vooral de SP.A is zeer terughoudend. Ten vroegste na de gemeenteraadsverkiezingen van 8 oktober valt daarover een beslissing.