Jacob Zuma wil sterkere rol voor Afrika

‘Je kan niet langer spreken over het oude Afrika’, legde Jacob Zuma uit tijdens zijn openingstoespraak op het WEF. ‘Wij moeten dringend partnerrelaties ontwikkelen die anders zijn dan in het verleden en die meer voordeel bieden voor Afrika.’ Zuma richtte zich tot negenhonderd zakenlui en leiders van regeringen en het maatschappelijk middenveld.

De president sprak in naam van Afrika, versterkt door de recente toetrede van zijn land tot de BRICS, de groei-economieën van Brazilië, Rusland, Indië, China en Zuid-Afrika. Zijn pleidooi komt na berichten over een groeiende middenklasse in het Afrikaanse continent. ‘Als Afrika één van de snelst groeiende regio’s is en een miljard inwoners telt, dan moeten we anders denken over hoe we communiceren met de wereld.’ Hij pleitte ook voor gezamenlijke standpunten van Afrikaanse leiders. Daarmee hoopt hij sterker te staan op internationaal vlak.

‘Meer kansen’

In zijn openingstoespraak haalde Zuma volgens de website van Jeune Afrique uit naar de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties. ‘Bombardementen vonden plaats in Libië terwijl wij vreedzame middelen hadden om het conflict op te lossen. De grote machten stonden erop op arbitraire manier dat “zij de vrede moesten opleggen”’, aldus Zuma.

Met als doel een grotere inspraak van Afrika te bekomen, wil hij ook naar de 17de Conferentie van de Verenigde Naties over de klimaatverandering, die eind dit jaar plaats zal vinden in Durban. ‘Het is belangrijk dat wij eraan meedoen, want het gaat ons allen aan. Het is een kwestie van leven of dood, en je kan geen enkele beslissing opleggen aan de wereld zonder rekening te houden met anderen.’

Andere aanwezigen op het WEF zagen ook meer kansen voor Afrika. ‘We zagen echte verbetering in bestuur en mogelijkheden voor verantwoording’, zei Rajiv J. Shah, beheerder van het VS Agentschap voor Internationale Ontwikkeling. Klaus Schwab, stichter en voorzitter van het WEF haalde het belang van de jeugd aan: ‘De grotere eisen van jonge Afrikanen zetten meer druk op hun leiders.’ Schwab verwees daarmee ook naar de jonge Tunesiërs en Egyptenaren die politieke verandering realiseerden.