Jonge Malagassische dokters herontdekken het platteland

Het debat verloopt levendig, in de schaduw van een veranda in Manakambahiny, een plaatsje op honderd kilometer van de Malagassische hoofdstad Antananarivo. Plattelandsdokter Ridiara Randriamparany maakt na vijf maanden een balans op met de lokale bevolking.
“Vroeger moesten we drie uur stappen voor de dichtstbijzijnde dokter. Nu woont hij in ons midden. Daar kunnen we niet anders dan trots op zijn !”, zegt dorpshoofd Jean-François Raharizafy. “De zorgen zijn van uitstekende kwaliteit”, vult een andere notabele aan. Elke interventie wordt onderbroken door applaus. De geïmproviseerde gemeenteraad besluit uiteindelijk een groter gebouw op te trekken om meer zieken te kunnen behandelen.
Ook voor Ridiara, een dertiger die nog maar pas is afgestudeerd, en zijn vrouw is de balans positief. “Mijn kabinet raakt intussen uit de kosten”, zegt Ridiara, die 900.000 araidy (350 €) per maand verdient, drie keer meer dan zijn collega’s die voor de staat werken. Zijn business plan is eenvoudig. Hij biedt zijn medische zorgen relatief goedkoop aan, waardoor hij veel meer patiënten krijgt en uiteindelijk meer winst maakt.

“Warm onthaald”

Toch is een praktijk opzetten op het platteland geen evidente zaak in Madagaskar, waar één op drie dokters zonder werk zit. In de stad vind je een dokter elke 300 meter, terwijl je op het platteland 25 tot 50 kilometer moet afleggen. “De dokters blijven liever in de stad omdat het in de brousse vaak onveiliger is, er geen infrastructuur is en de patiënten er armer zijn”, zegt dokter Germain Rakotanaivo, die zelf werkt op het platteland van Anjozorobe.
Zijn collega Nida Raheliarinivo herinnert zich hoe moeilijk de eerste maanden waren. “Ik was helemaal alleen, de wegen waren onberijdbaar en er was geen elektriciteit, telefoon of winkel”, herinnert ze zich. Toch houdt ze het al vier jaar uit, omdat ze naar eigen zeggen “warm werd onthaald.” De dorpsbewoners hebben haar huis en kabinet opgeknapt en de Franse ngo Santé Sud leverde gratis een basisuitrusting van medisch materiaal.

Medische zorgen voor iedereen

De plattelandsbevolking hoor je niet klagen. Er zijn meer dokters per inwoner en omdat de dokters hun geneesmiddelen inkopen bij importeurs van generische geneesmiddelen, kosten medicamenten niet meer dan één euro. Momenteel werken er een vijftigtal huisartsen op het platteland van de voormalige provincies Antananarivo en Toliara. Tegen 2009 moeten er nog dertig bijkomen.
De ngo Santé Sud wil zijn programma vanaf 2009 verder uitbouwen in de rest van Madagaskar. Het ministerie van Gezondheid begon in februari van dit jaar met een pilootproject in drie regio’s. De dokters hebben intussen de Vereniging van Plattelandsdokters van Madagaskar opgericht, die zijn leden financieel en moreel steunt. De kostprijs om een dokter gedurende vijf jaar op het platteland te laten werken is volgens Santé Sud niet hoger dan 1 euro per lid van de gemeenschap die op die manier wordt geholpen, ongeacht de omvang van die gemeenschap.
Infosud/Vertaling IPS