Kadir Balci: "Ik denk dat ik elke dag een identiteitscrisis heb"

Kadir Balcı studeerde af als meester in de Audiovisuele Kunsten (regie) aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Gent. Hij was twee jaar gaststudent aan het ‘Bournemouth & Poole College for Art & Design Film department’ in Engeland. Op de vraag om zichzelf te beschrijven in zeven woorden zegt Balci:  “Een sympathieke koppige Turk met Vlaamse bescheidenheid.”

Geloof in jezelf

Volgens veel jongeren is hij een toonbeeld van een geëmancipeerde allochtoon met moed en professionaliteit. Er wordt gezegd dat allochtonen zich dubbel zo hard moeten bewijzen. Welke obstakels moest hij overwinnen om succes  te hebben?

Balci: “In mijn tijd was ik de enige Turkse student. Ik was op dat moment zelf niet bezig met mijn identiteit maar de anderen wel, en net door die bewustwording dat je toch anders bent, krijg je het gevoel dat je je moet bewijzen. Later besefte ik ook dat het meer een strijd was van mijn eigen psyche, wat niet wegneemt dat het ook deels gecreëerd werd door medestudenten of leraars. Ik ga er wel van uit dat dit misschien een beetje nieuw was voor iedereen. Ik moest zelf leren inzien dat ik sterk genoeg was om te studeren en even goed of zelfs beter kon zijn. Het is vooral een kwestie van geloven in jezelf en je onzekerheid aan te pakken. Ik hoop ook dat ik andere jongeren er toe kan aanzetten om keuzes te durven maken.”

“Het is vooral een kwestie van geloven in jezelf en je onzekerheid aan te pakken. Ik hoop ook dat ik andere jongeren er toe kan aanzetten om keuzes te durven maken.”

Identiteitscrisis?

Zoals veel Belgen van andere origine leeft Balci tussen twee verschillende culturen. “Ik denk dat ik elke dag een identiteitscrisis heb. Of ik dat een meerwaarde vind? Dat kan ik niet zeggen. Soms wens ik dat het gewoon éénduidiger was, maar ik besef dat het ondertussen een deel van mij geworden is. Ik heb wel geleerd om me er minder op te focussen. Misschien komt dit ook door mijn creatieve aard. Ik ben nu met andere onderwerpen bezig bij het schrijven van mijn films. Opnieuw geloof ik dat, door je zekerder te voelen in het leven, je alles beter kunt verdragen, ook zo met de identiteitskwesties. Hoe meer je er trouwens over praat hoe meer het een kwestie wordt.”

Vlaamse ingedriënten

In Turquaze vormt het ’allochtoon bestaan hier in België‘ een ingrediënt tot smaakvolle films. Zijn er gelijkaardige projecten om naar uit te kijken? “Ik denk gewoon dat er nog zoveel is om te vertellen over ons. En net door dit te doen wordt de autochtone gemeenschap ook meegenomen in ons verhaal en ontstaan die emotionele verbindingen met elkaar. Op dit moment zijn er nog twee projecten in de maak; en beiden hebben ze opnieuw iets dat snel geassocieerd kan worden met identiteit. Eén speelt zich af in de Turkse keuken en de andere in een Turks trouwfeest met een massa aan Vlaamse ingrediënten.”

Wees standvastig

Welke raad heeft Balci voor allochtone jongeren die hun droom willen volgen? “De dingen moeten goed zitten. Ouders gaan bijvoorbeeld pas mee in een keuze als ze ook geloven dat je keuze oprecht en met volle wil is gemaakt. Dus opnieuw moet je hier tonen dat je standvastig achter je keuze staat. Een richting zoals film kies je niet om centjes te gaan verdienen maar omdat je hart daar ligt. En dan moet je het gewoon volgen. Dat is ook de grote boodschap in Turquaze: ‘Volg je hart’.”

© 2011 — StampMedia — Tekst: Fatmagül Dinc, Foto: Christoffer Allegrezza