Kameroense vrouwen mobiliseren voor de verkiezingen
“Vrouwen stemmen voor vrouwen”. Onder dat motto hebben Kameroense vrouwenrechtenorganisaties hun activiteiten in een hogere versnelling geplaatst. Met de verkiezingen van maart 2007 in het vooruitzicht, willen ze zoveel mogelijk vrouwen mobiliseren om voor een andere vrouw te stemmen.
Sylvestre Tetchiada . 19 januari 2007
In het huidige parlement bezetten vrouwen sinds 2002 20 van de 180 zitjes. In maart kiezen de Kameroeners een nieuw parlement en nieuwe gemeenteraden voor de volgende vijf jaar.
“We willen het aantal vrouwen in het nationale parlement verviervoudigen in 2007, zegt Françoise Foning, voorzitster van het Netwerk van Vrouwelijke Parlementsleden. “Mijn vrouwelijke collega’s moeten zich klaarmaken voor de strijd en ervoor zorgen dat we in de volgende legislatuur met veel meer zijn”.
In de praktijk zwaaien op alle beleidsniveaus de mannen de plak. Voor politicoloog Paul Zemdijo, coördinator van het Forum voor Gelijke Rechten en Kansen, begint de ondervertegenwoordiging van vrouwen al in de gemeenteraden.
Het aantal vrouwen op de lijsten van de gemeenteraadsverkiezingen steeg van bijna 10 procent in 1997 tot 13,7 procent in 2002. Voor de vrouwenorganisaties gaat die evolutie niet snel genoeg. Vrouwen hebben het moeilijker om politieke carrière te maken omdat ze economisch minder sterk staan en dus kwetsbaarder zijn voor armoede. Bovendien zijn ze vaak minder goed opgeleid, ontbreekt het hen aan zelfvertrouwen en worden ze bewust gediscrimineerd. Als ze op een politieke lijst terechtkomen, staan ze meestal op een niet verkiesbare plaats.
Het vrouwennetwerk “Meer vrouwen in de politiek” organiseert in de tien Kameroense provincies informatie- en mobiliseringssessies om vrouwen warm te krijgen voor politieke en sociale problemen. Dat gebeurt onder het motto dat “een vrouw voor haar zuster moet stemmen”.
De bijeenkomsten leiden hier en daar tot frustraties. “Wat kunnen de vrouwen verwezenlijken wanneer ze hun onderlinge geschillen niet kunnen bijleggen”, vraagt Julie Mambingo zich na afloop van een seminarie af. “Vrouwen zijn in veel opzichten egoïstisch en geneigd hun seksegenoten te haten of zwart te maken”.
Sommigen vragen zich af wat de impact van de sessies kan zijn, omdat in het verleden gebleken is dat weinig vrouwen gaan stemmen. “De meesten hebben geen kiezerskaart of identiteitskaart”, zegt ambtenaar Marthe Mukete, “In het overwegend islamistische noorden van het land is het bovendien zo dat de mannen niet toestaan dat de vrouwen het huis verlaten”.
De Kameroense overheid beperkt zich ertoe alle burgers op te roepen zich in te schrijven op de kieslijsten. Volgens de politicologe Mathurin Nna van de universiteit van Ngaoundéré moeten vrouwen erop aansturen dat de regering werk maakt van de uitvoering van de Verklaring van de Afrikaanse Unie van juli 2004. Die verklaring introduceert de notie van een gelijke vertegenwoordiging van mannen en vrouwen in de politiek en roept op een einde te maken aan de discriminatie op het continent.
Kameroen telt een tweehonderdtal partijen, waarvan er tien op nationaal vlak actief zijn. Vier partijen zijn vertegenwoordigd in het parlement. IPS MDG3 (MC/PD)
“We willen het aantal vrouwen in het nationale parlement verviervoudigen in 2007, zegt Françoise Foning, voorzitster van het Netwerk van Vrouwelijke Parlementsleden. “Mijn vrouwelijke collega’s moeten zich klaarmaken voor de strijd en ervoor zorgen dat we in de volgende legislatuur met veel meer zijn”.
In de praktijk zwaaien op alle beleidsniveaus de mannen de plak. Voor politicoloog Paul Zemdijo, coördinator van het Forum voor Gelijke Rechten en Kansen, begint de ondervertegenwoordiging van vrouwen al in de gemeenteraden.
Het aantal vrouwen op de lijsten van de gemeenteraadsverkiezingen steeg van bijna 10 procent in 1997 tot 13,7 procent in 2002. Voor de vrouwenorganisaties gaat die evolutie niet snel genoeg. Vrouwen hebben het moeilijker om politieke carrière te maken omdat ze economisch minder sterk staan en dus kwetsbaarder zijn voor armoede. Bovendien zijn ze vaak minder goed opgeleid, ontbreekt het hen aan zelfvertrouwen en worden ze bewust gediscrimineerd. Als ze op een politieke lijst terechtkomen, staan ze meestal op een niet verkiesbare plaats.
Het vrouwennetwerk “Meer vrouwen in de politiek” organiseert in de tien Kameroense provincies informatie- en mobiliseringssessies om vrouwen warm te krijgen voor politieke en sociale problemen. Dat gebeurt onder het motto dat “een vrouw voor haar zuster moet stemmen”.
De bijeenkomsten leiden hier en daar tot frustraties. “Wat kunnen de vrouwen verwezenlijken wanneer ze hun onderlinge geschillen niet kunnen bijleggen”, vraagt Julie Mambingo zich na afloop van een seminarie af. “Vrouwen zijn in veel opzichten egoïstisch en geneigd hun seksegenoten te haten of zwart te maken”.
Sommigen vragen zich af wat de impact van de sessies kan zijn, omdat in het verleden gebleken is dat weinig vrouwen gaan stemmen. “De meesten hebben geen kiezerskaart of identiteitskaart”, zegt ambtenaar Marthe Mukete, “In het overwegend islamistische noorden van het land is het bovendien zo dat de mannen niet toestaan dat de vrouwen het huis verlaten”.
De Kameroense overheid beperkt zich ertoe alle burgers op te roepen zich in te schrijven op de kieslijsten. Volgens de politicologe Mathurin Nna van de universiteit van Ngaoundéré moeten vrouwen erop aansturen dat de regering werk maakt van de uitvoering van de Verklaring van de Afrikaanse Unie van juli 2004. Die verklaring introduceert de notie van een gelijke vertegenwoordiging van mannen en vrouwen in de politiek en roept op een einde te maken aan de discriminatie op het continent.
Kameroen telt een tweehonderdtal partijen, waarvan er tien op nationaal vlak actief zijn. Vier partijen zijn vertegenwoordigd in het parlement. IPS MDG3 (MC/PD)
Maak MO* mee mogelijk.
Word proMO* net als 2790 andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.
Meer verhalen
-
Nieuws
-
Nieuws
-
De Ontwikkelaars
-
Reportage
-
Nieuws
-
Nieuws