In Kenia kan verkrachter er met een boete vanaf komen

Op nieuwjaarsdag werd het vijfjarige meisje Peris Akoth verkracht. De beschuldigde staat enkel bekend als ‘Maranda’, en is naar verluidt eerder al veroordeeld zijn tot een gevangenisstraf van vier jaar voor een gelijkaardig feit. Op 12 december zou hij met de gratie van de president vervroegd zijn vrijgelaten. Hij is nog steeds op de loop voor de politie.

Keniaanse activisten in Kenia hebben het lot van Peris Akoth ondertussen aangegrepen om hun eisen nog meer kracht bij te zetten. Zij zijn ervan overtuigd dat dergelijke drama’s zich veel minder zouden voordoen indien Kenia over een degelijke wetgeving zou beschikken.

Judy Thongori van het Centrum voor Rehabilitatie en Onderwijs voor Misbruikte Vrouwen in de hoofdstad Nairobi legt het probleem uit: “Terwijl een persoon die schuldig bevonden wordt aan verkrachting tot levenslang veroordeeld kan worden, kan hij evengoed wegkomen met niet meer dan een boete. Op verkrachting staat er in Kenia immers nog steeds geen minimumstraf.”

Naast boetes kunnen verkrachters tot korte gevangenisstraffen veroordeeld worden, gemeenschapsdienst moeten vervullen, of zelfs een voorwaardelijke straf opgelegd krijgen. Dat hangt volledig af van de inschatting van de feiten door de bevoegde rechter.

De situatie zoals die nu bestaat doet weinig om potentiële verkrachters af te schrikken, besluit Jane Kamangu van het Centrum voor Advies, Documentatie en Wetgeving over Kinderrechten in Nairobi. Zij pleit voor een lange opsluiting als minimumstraf. Met dat in het achterhoofd zullen mogelijke verkrachters wel twee keer nadenken.

Tanzania gaf alvast het voorbeeld: Onlangs legde ze de minimumstraf voor verkrachting vast op 30 jaar opsluiting, met een maximum tot levenslang.

Ook in Kenia bestaat al sinds 2004 een wetsvoorstel dat voorziet in een minimumstraf voor verkrachters, alleen raakt het voorstel maar niet goedgekeurd.

Terwijl het debat over de bestraffing van verkrachters buiten verder woedt, herstelt het vijfjarige meisje dat de aanleiding vormde voor het debat nog steeds in het vrouwenziekenhuis van Nairobi. Door de verkrachting scheurde het weefsel tussen haar urine- en darmkanaal, waardoor ze last heeft met de stoelgang. Het kind werd al één keer geopereerd maar zal nog twee ingrepen moeten ondergaan. Verder liep ze verschillende kneuzingen op in het gezicht en aan de rug. Boven haar rechteroog heeft ze enkele hechtingen.

Officiële statistieken tonen dat in 2004 2.800 verkrachtingen werden aangegeven bij de politie, gevoelig meer dan het jaar ervoor. Dat verkrachtingen vaak voorkomen, valt ook af te leiden uit het aantal vrouwen die voor verzorging naar het vrouwenziekenhuis in Nairobi komen. Elke dag zijn er dat een stuk of acht, meestal minderjarigen, schat hoofdverpleegster Joyce Musyoka.

Activisten waarschuwen dat het probleem ondanks die officiële cijfers nog zwaar onderschat wordt. Weinig vrouwen hebben volgens hen immers de moed om toe te geven dat ze verkracht zijn – laat staan juridische bijstand te gaan zoeken. (JVP/ADR)