Keniaanse rijken halen broekriem aan

Ondanks de groei in luxe huizen in Kenia, kan de bovenklasse in het land zich die steeds moeilijker veroorloven. Veel voormalige rijken behoren nu tot de groeiende middenklasse in het land.

  • IPS/Brian Ngugi Een appartementsblok in Kileleshwa, een middenklassebuurt in Nairiobi, Kenia. IPS/Brian Ngugi

Volgens de Afrikaanse Ontwikkelingsbank was de Afrikaanse middenklasse in 2010 gegroeid tot 34 procent van de bevolking van het continent, of bijna 350 miljoen mensen. In 1980 behoorde 27 procent tot de middenklasse, ofwel 126 miljoen mensen.

Tot de Keniaanse middenklasse werden doorgaans mensen gerekend die zich een gemiddelde levensstijl kunnen veroorloven, in een ruim huis wonen, een goede opleiding hebben en hun kinderen naar particuliere scholen sturen, zegt economisch consultant Macharia Mwangi.

“Maar dat is veranderd. Gebieden waar eerst de middenklasse woonde, worden nu bevolkt door de bovenklasse. De rijken kunnen zich hun dure levensstijl niet meer veroorloven, maar hebben nog genoeg geld om er een bovengemiddelde levensstijl op na te houden”, zegt Mwangi. “De middenklasse rijdt nu in brandstofverslindende auto’s en stuurt de kinderen naar een internationale school. Vaak zijn het de bazen van bedrijven. Ze willen nog steeds ruime en comfortabele huizen, waardoor de prijzen van huizen voor de middenklasse zijn gestegen. Voor de traditionele middenklasse zijn die huizen nu niet meer bereikbaar.”

Vrijstaand

De Knight Frank’s 2011 Prime International Residential Index (PIRI), die zich richt op veranderingen in de topsector van de vastgoedmarkten, laat zien dat de prijsstijgingen op Keniaanse markt voor luxe huizen wereldwijd het hoogst zijn. De waarde van eersteklas vastgoed in Nairobi steeg in 2011 met 25 procent. Aan de Keniaanse kust stegen de prijzen met 20 procent, meer dan in steden zoals Miami, dat een stijging noteerde van 19,1 procent. In Londen stegen de prijzen met 12,1 procent en in Sjanghai daalden de prijzen met 3,4 procent. Volgens de index is de prijs per vierkante meter vastgoed met 1300 euro in Nairobi echter erg laag.

“Voor de plaatselijke markt worden luxe appartementen gebouwd. Die zijn modern en comfortabel, maar er wordt niet dezelfde standaard gehanteerd als bij de luxe huizen”, zegt Janet Mundia, vastgoedeigenaar in Kileleshwa, een middenklassewijk in Nairobi. “Voor een luxe appartement met twee slaapkamers betaal je ongeveer 750 euro per maand. Voor een luxe huis betaal je minstens het dubbele. Luxe huizen zijn erg ruim en meestal vrijstaand. Ze worden volledig gemeubileerd aangeboden.”

Terroristen

De prijzen van luxe huizen liggen tussen 300.000 en 750.000 euro, of nog hoger. Omdat hypotheken duur zijn, kiezen rijke Kenianen steeds vaker voor iets goedkopere huizen. De duurste huizen worden veelal gekocht door Kenianen uit de diaspora. “Kenianen in het buitenland investeren veel in vastgoed”, zegt Andrew Kariuki, een financieel expert bij Diamond Trust Bank. Danson Mwangangi, econoom en marktonderzoeker in Oost-Afrika: “De nieuwe bovenklasse bestaat uit de diaspora, expats, diplomaten, ceo’s van multinationals en zelfs kopstukken uit de georganiseerde misdaad, zoals terroristen. Natuurlijk zijn er nog steeds Kenianen die zich kunnen veroorloven meer dan 1500 euro per maand huur te betalen. Maar de markt laat zien dat hun aantal afneemt.”

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.