Kigali maakt zich mooi voor Bush

Het lijkt wel of alle groten der aarde besloten hebben op hetzelfde moment naar Kigali af te zakken. De Rwandese hoofdstad ontving sinds eind januari al de Duitse president Horst Köhler, VN-secretaris-generaal Ban Ki-Moon en de Franse minister van Buitenlandse Zaken Bernard Kouchner. Op 19 februari beroert de Amerikaanse president Rwandese bodem en moeten de Kigalezen opnieuw hun beste voetje voorzetten.
Het district Kicukiro nabij de luchthaven moet er kraaknet uitzien. “Het is verboden kleren te drogen hangen in het zicht van de voorbijgangers en alle braakliggende stukken grond worden omgetoverd in een fris groen grasveldje. De mensen in de huizen en winkels langs de weg naar de luchthaven geven hun gevels een nieuw likje verf in een frisse kleur.
Overal worden nieuwe trottoirs aangelegd. “De lokale chefs zorgen ervoor dat de werken vooruit gaan”, zeggen enkele jongeren, blij dat ze als voetpadenlegger aan de slag kunnen. “De wijk ziet er magnifiek uit, geen modder meer op het trottoir”, zegt Kamikazi, een onderwijzeres. De moderne stadsdelen worden minutieus schoongeveegd.

De politie waakt

Het leven in het stadcentrum is grondig veranderd met de komst van een gloednieuw politiekantoor. Nu de straatverlichting overal werkt kunnen de agenten genadeloos jacht maken op straatverkopers, meestal vrouwen en jongens. “We worden opgejaagd als wild”, zegt een verkoper wiens waar net door de politie in beslag werd genomen. “Geef mij maar de agenten van de ‘Local Defense Forces’, met die mannen kon je onderhandelen en dan kreeg je tenminste je pakje met koekjes terug.”
Vermeende bedelaars en gauwdieven worden ondergebracht in een gebouw in Gikondo, een wijk van Kigali. “De stad is weer gezond en ordelijk”, zegt een tevreden winkelier, “De massa werklozen en straatverkopers die op straat rondhing, is verdwenen.”
Op elk kruispunt staan twee politiemannen en wee de onverlaat die het waagt met zijn auto in panne te vallen. In een recordtijd is het voertuig dat voor hinder zorgt aan de kant gezet en de chauffeur voorzien van een fikse boete.
“We zullen tijdens het bezoek van Bush weer ons huis niet mogen uitkomen”, zucht een inwoner van Kigali die zich de strenge veiligheidsnormen herinnert bij het bezoek van Bill Clinton in 1998. “We waren als gijzelaars in onze eigen stad: je mocht geen lawaai maken, de radio moest uitgeschakeld blijven en er waren geen mobiele telefoonverbindingen.”

Geruchten

De geruchtenmolen draait intussen op volle toeren. Op de locale radio wordt druk gespeculeerd over de aanwezigheid van Amerikaanse veiligheidsagenten. “Ik heb ze gezien. Ze hebben een jeans en een T-shirt aan, ze zijn reusachtig groot en ze spreken Engels”, meldt een reporter van de krant Imvaho Nshya. Hij spotte de Amerikanen bij het herdenkingsmonument voor de genocide, dat Bush misschien gaat bezoeken.
Niemand schijnt de officiële agenda van Bush precies te kennen. Er wordt verondersteld dat hij de nieuwe Amerikaanse ambassade gaat openen, ver weg van het stadscentrum. Een ding is niettemin zeker: het Kigali dat hij te zien zal krijgen is een uitstalraam, maar geen spiegel van het land.