Kosten voor Chileense koperproductie nemen fors toe

“Het comparatieve voordeel, dat verschillend is van de productie-indicatoren, wordt wat bedreigd door de stijgende kosten, met name die van elektriciteit en de leveranciers”, zegt Rodrigo Balbontín, analist van het Studiecentrum voor Koper en Mijnbouw (Cesco).

Zeven keer duurder

Alle experts zijn het erover eens dat de belangrijkste uitdaging voor de Chileense kopersector de beheersing van de hoge infrastructuur- en energiekosten wordt. “De energiekost in Chili is in tien jaar ongeveer zeven keer groter geworden en dat heeft grote gevolgen voor de productiekost”, zegt Bernardo Reyes, directeur van het departement mijnbouwkunde aan de Universiteit van Santiago.

Die stijgende kosten hebben onder meer te maken met de ligging van de kopermijnen en de energieconcentratie in het land, zegt Balbontín.

Daarbovenop komt de waterschaarste in het noorden van Chili, waar zich de meeste mijnen bevinden. Mijnbedrijven zijn daardoor water uit de zee gaan gebruiken.

Peru en China

Met een marktaandeel van 36 procent, en met 28 procent van de wereldwijde voorraad in de grond, blijft Chili de grootste koperproducent ter wereld. Vorig jaar werd 5,5 miljoen ton geproduceerd, 3 procent meer dan het jaar voordien.

De reserves garanderen Chili nog 80 jaar productie maar Codelco, het staatsbedrijf dat de sector controleert, moet dringend investeren, anders dreigt de productie te dalen, zegt Reyes.

Peru wil zijn koperproductie tegen 2016 verdubbelen. Nu al is het buurland goed voor 3 miljoen ton. Volgens Balbontín gaan de andere grote producenten, vooral Peru en China, Chili langzaam bijbenen, maar de Chileense suprematie is niet in gevaar, zegt hij. Bovendien biedt de groeiende concurrentie “de mogelijkheid om strategische allianties aan te gaan, met een uitwisseling van kennis, ervaringen en personeel.”

Ook de VS vormen geen bedreiging omdat die voor de eigen markt produceert, zegt Balbontín.