Kunnen genaturaliseerde Amerikanen het verschil maken?

Juan Carlos Jimenez, geboren in Colombia, leeft al bijna veertig jaar legaal in de Verenigde Staten, maar besliste pas in oktober om Amerikaans staatsburger te worden. Hij was één van de honderden migranten die in het stadhuis van New York de eed aflegden in oktober. “De enige reden waarom ik staatsburger werd, was om te stemmen bij deze verkiezingen”, zegt hij. De oorlog in Irak en de kwakkelende economie hebben Jimenez over de streep getrokken. “Er staat gewoon teveel op het spel nu”, zegt hij.

Thema’s zoals de oorlog, de economie en de mislukte hervorming van het immigratiebeleid kunnen veel immigranten als Jimenez aansporen om voor het eerst te gaan stemmen. “Ze zijn veel meer betrokken bij deze verkiezingen, en ze voelen zich meer gemotiveerd om deel te nemen aan het politieke proces”, zegt Launce Rake van de the Progressive Leadership Alliance of Nevada (PLAN).

PLAN is een neutrale organisatie die er vorig jaar in slaagde om 2.700 nieuwe immigranten te registreren in Nevada. Er zijn geen officiële cijfers over het aantal immigranten dat zich voor het eerst registreert, maar veel organisaties als PLAN zijn het erover eens dat hun interesse in de verkiezingen sterk gegroeid is, en dat ze de uitslag van de verkiezingen mee kunnen bepalen.

Doorslaggevend

De meeste minderheidsgroepen in de VS leunen het dichtst aan bij de democratische kandidaat Barack Obama. Sommige groepen, zoals Aziatische Amerikanen, zijn ook sterker vertegenwoordigd in bepaalde strijdstaten, waaronder Florida, Virginia, Ohio en Pennsylvania. In die staten kunnen enkele duizenden stemmen de uitslag van de verkiezingen bepalen.

“Er hangt een zeer opgewonden sfeer”, zegt Chris Chung van YKASEC - Empowering the Korean Community, een neutrale organisatie in New York die meer dan 26.000 kiezers hielp zich te registreren sinds de vorige verkiezingen. “Ze zijn klaar om te gaan stemmen.” Chung benadrukt dat het belangrijk is voor immigranten om deel te nemen aan het politieke proces, omdat hun stem anders niet gehoord wordt.

Juan Roman, een immigrant uit El Salvador die zich eerder dit jaar liet registreren, is het daarmee eens. “Als je niet wil stemmen, hoef je achteraf niet te klagen”, zegt hij. “Nu heb ik de keuzen, nu heb ik een kans.” Spaanssprekende immigranten die voor het eerst gaan stemmen, zoals Roman, kunnen een belangrijke factor worden in strijdstaten als Nevada, New Mexico, Florida en Colorado, waar ze een belangrijk deel van de bevolking uitmaken.

John Weingart, directeur van het Eagleton Institute of Politics aan de Rutgers University, is ervan overtuigd dat er een grotere opkomst zal zijn onder alle minderheden als gevolg van de algemeen hogere belangstelling voor deze verkiezingen. “Meer mensen denken dat deze verkiezingen een verschil kunnen maken”, zegt hij. “En meer mensen hebben een voorkeur voor de ene of de andere kandidaat.” Op die manier kunnen de minderheden de doorslag geven op plaatsen waar de twee kandidaten nek aan nek liggen.

Scepsis

Michelle Mittelstadt van het Migration Policy Institute, een denktank die migratie over de hele wereld volgt, waarschuwt voor teveel enthousiasme. Ze wijst er op dat veel mensen precies hetzelfde dachten tijdens de parlementsverkiezingen in 2006, toen de hervorming van de migratiewetgeving een belangrijk thema was. Maar de opkomst was veel lager dan verwacht.

“In eerdere verkiezingen werd al gezegd dat de immigranten in grotere getale aanwezig zouden zijn”, zegt ze. “We kunnen pas na de verkiezingen zeggen of dat deze keer het geval was, en of dit nieuwe kiezerskorps haar potentieel waar gemaakt heeft.”