Latijns-Amerika beeft voor einde gouden exportjaren

Van 2003 tot 2007 groeide de export van Latijns-Amerikaanse en de Caraïbische landen bijzonder sterk, zelfs sterker dan het mondiale gemiddelde. De export was de belangrijkste motor van de economie in de regio en zorgde voor een flinke buffer. Maar in 2009 zou die buffer wel eens kunnen wegvallen, waarschuwt de Economische Commissie voor Latijns-Amerika en de Caraïben (Cepal), een VN-instelling.

Daling

Van juli tot midden oktober zijn de tarwe- en maïsprijs met 70 procent gezakt, de olieprijs ging 55 procent naar beneden en aluminium, koper, nikkel en platina verloren de helft van hun waarde: allemaal prijsdalingen met grote gevolgen voor de Latijns-Amerikaanse exportcijfers. En de vooruitzichten zijn weinig rooskleurig. “De verwachte daling van de prijzen van basisproducten het laatste trimester van 2008 zal negatieve gevolgen hebben voor ontwikkelingslanden die grondstoffen exporteren”, schrijft de Cepal in een rapport dat maandag werd voorgesteld.
Volgens Alicia Bárcena, hoofd van de Cepal, is Latijns-Amerika redelijk gewapend tegen de wereldwijde financiële crisis maar zal het hoe dan ook klappen krijgen. In 2005 groeide de export van de regio nog met 12 procent, dit jaar zal dat amper 2,3 procent zijn, en voor volgend jaar wordt nog een lager cijfer voorspeld. Als gevolg daarvan zal de economische groei voor de hele regio minder dan 3 procent bedragen in 2009, tegenover gemiddeld 5 procent in de periode 2003-2007.

Profijt

Volgens de Cepal heeft Latijns-Amerika onvoldoende profijt gehaald uit zijn gouden exportjaren. De regio moet de inkomsten uit de buitenlandse handel beter leren gebruiken om zijn concurrentievermogen op lange termijn veilig te stellen, stelt de Cepal. Het VN-agentschap pleit vooral voor een grotere regionale integratie. Dat impliceert “een beleid dat niet gericht is op vrijhandelsakkoorden met partners buiten de regio.”
De intraregionale handel in Latijns-Amerika groeide van 15 procent in 2003 tot bijna 20 procent in 2007. Het gaat niet zozeer om handel in grondstoffen maar wel in producten met toegevoegde waarde.
De VN-Conferentie voor Handel en Ontwikkeling (Unctad) gaf vorig jaar al aan dat  regionale integratie ontwikkelingslanden meer economische slagkracht kan geven. “De versterking van de regionale integratie is een natuurlijke manier om zich te wapenen tegen deze crisis”, zegt handelsexpert Teodoro Álvarez van de Nationale Autonome Universiteit van Mexico. “Het is een goed moment voor Latijns-Amerika om de interne processen te versnellen en enigszins afstand te nemen van de rest van de wereld. Men kan niet, zoals Mexico, vast blijven zitten aan een grote afhankelijkheid van de Amerikaanse markt. De regio moet naar binnen kijken, waar ze het grote voordeel heeft relatief gezonde economieën te hebben”.