Latijns-Amerikaanse elite optimistisch over economische toekomst

In een gelijkaardige peiling vijf jaar geleden omschreef slechts zeven procent van de ondervraagden de gezondheid van hun land als “goed” of “uitstekend”. Dat aandeel is gestegen tot 43 procent. Niet minder dan 81 procent verwacht dat het de volgende jaren nog beter zal gaan. Alleen de Mexicanen vielen wat uit de toon. 83 procent van hen omschreef de economische toestand in hun land als “matig” of “slecht” en een derde van de Mexicanen verwacht dat de situatie nog slechter wordt.

Ongeveer 86 procent van de respondenten omschreef de politiek van de Verenigde Staten in Latijns-Amerika als “acceptabel” (48 procent) of “slecht” (38 procent). Slechts dertien procent noemde de houding van Washington “goed” en maar één procent kruiste het vakje met “uitstekend” aan. De ondervraagden waren nochtans niet allemaal linkse rakkers. 81 procent van de mensen die een neutrale of negatieve evaluatie gaven, situeerde zich aan de rechterzijde van het politieke spectrum.

De anti-Amerikaanse gevoelens waren het sterkst in Mexico, waar tweederde van de mensen de relatie met Washington “slecht” vond. Maar ook in Colombia, de grootste ontvanger van VS-hulp in de regio, omschreef minder dan een kwart van de ondervraagden de relatie met de grote buur als “goed”. Driekwart van de ondervraagden gaf een neutrale (46 procent) of negatieve evaluatie (31 procent).

De Verenigde Staten blijven het belangrijkste land voor de toekomst van Latijns-Amerika, vond 30,5 procent van de prominenten. Het wordt echter op de voet gevolgd door China (27 procent) en wat verder de Europese Unie. Bijna de helft van de respondenten ziet China als een toekomstige “economische partner”, slechts 20 procent als een ernstige of potentiële bedreiging. Het wantrouwen blijft het grootst in Mexico, dat China te duchten heeft als concurrent op de Noord-Amerikaanse markt.

De peilers wilden ook weten welke Latijns-Amerikaanse regeringsleider in de ogen van de elite het beste beleid voert. De Chileense presidente Michelle Bachelet liet met 28 procent van de voorkeurstemmen haar Braziliaanse ambtsgenoot Lula da Silva achter zich. De Colombiaanse leider Alvaro Uribe kwam op de derde plaats, mede dankzij de 34 procent steun die hij in eigen land genoot. De Venezolaanse leider Hugo Chávez eindigde op plaats vier, ook dankzij de steun van 39 procent van zijn landgenoten.

Enkel de respondenten die zich op een politieke vijfpuntenschaal helemaal links situeerden, noemden Chávez als grote voorbeeld. 62 procent omschreef de invloed van de Venezolaanse president als “negatief”, in Peru was dat zelfs 91,5 procent. Weinig verrassend bleken linkse respondenten de voorkeur te geven aan Bachelet en Lula, terwijl rechtse respondenten tipten op Alvaro Uribe, gevolgd door - opnieuw - Bachelet en Lula.

In zijn geheel genomen vond 53 procent van de bevraagden dat Latijns-Amerika “op goede weg” is. Opvallend is dat twee op drie zich uitsprak voor een pan-Amerikaanse vrijhandelszone met de Verenigde Staten. De steun is het grootst in Peru (92,5 procent), Chili (84 procent) en Colombia (77,5 procent), terwijl Argentinië, Venezuela en Brazilië de meeste scepsis toonden.

Wanneer de ondervraagden moesten antwoorden op de vraag welke economische integratie het belangrijkste was: die met de Verenigde Staten of binnen Latijns-Amerika, koos 59 procent voor regionale integratie. De steun voor Latijns-Amerikaanse eenmaking was het grootst in Argentinië (72 procent), Brazilië (64 procent) en Colombia (62,5 procent).

De peiling werd uitgevoerd bij 603 prominenten uit Argentinië, Brazilië, Chili, Colombia, Mexico, Peru en Venezuela, verdeeld over gelijke aantallen academici, politici en zakenlui. Het merendeel had een universitair diploma.