Lerarenstaking kan Iraans minister van Onderwijs baan kosten
Het Iraanse parlement is met een afzettingsprocedure gestart tegen minister van onderwijs Mahmoud Farshidi. De minister ligt onder vuur voor de hardhandige manier waarop hij optreedt tegen stakende leraars.Het Iraanse parlement is met een afzettingsprocedure gestart tegen minister van onderwijs Mahmoud Farshidi. De minister ligt onder vuur voor de hardhandige manier waarop hij optreedt tegen stakende leraars.
Kimia Sanati . 19 april 2007
138 van de 190 leden van het Iraanse parlement, uit alle partijen, steunen de afzettingsprocedure. Wanneer Farshidi de laan wordt uitgestuurd, is hij het eerste lid van de regering van president Mahmoud Ahmadinejad dat voortijdig zijn bureau moet ruimen.
Het parlement reageerde op de arrestatie maandag van Ali Akbar Baghani, de secretaris-generaal van de Iraanse Lerarenvereniging. Baghani werd opgepakt door drie politiemannen in burger onder de ogen van zijn studenten, terwijl hij in zijn klas examen aan het afnemen was. De arrestatie leidde dinsdag tot een algemene staking waarbij 80 procent van de openbare scholen in Iran gesloten bleef. Eerder waren al zes bestuursleden van de Lerarenvereniging opgepakt.
De onrust in het onderwijs begon begin februari, toen duidelijk werd dat de door de regering beloofde loonsverhoging er om budgettaire redenen niet zou komen. Leraars worden in vergelijking met andere overheidsambtenaren stiefmoederlijk behandeld. Het parlement had de salarisverhoging aanvankelijk goedgekeurd, maar de beslissing werd ongedaan gemaakt door de Raad van de Wachters, om de begroting te ontlasten. De Raad van de Wachters is een collega van juristen en geestelijken dat zijn veto kan stellen tegen beslissingen van het parlement, wanneer die ingaan tegen de grondwet of het islamitische recht.
“Ons loon is belachelijk laag”, zegt een leraar aan de middelbare school, die ’s avonds met een taxi rondrijdt om de eindjes aan elkaar te knopen, “Een leraar met een hoger universitair diploma verdient netto 222 euro per maand. In een stad als Teheran ligt de armoedegrens voor een familie van vier op 370 euro.”
Op 14 maart werd een honderdtal leraars gearresteerd op een betoging voor het parlementsgebouw die hardhandig door de ordetroepen uit elkaar werd gedreven. Drie dagen later kwamen de families van de gearresteerde leraars betogen voor het gebouw van de Revolutionaire Rechtbank in Teheran omdat ze geen contact kregen met de gevangenen en ook geen medicijnen mochten afgeven.
Minister Farshidi gooide op 14 maart olie op het vuur door op een persconferentie te ontkennen dat er arrestaties waren geweest. Later noemde hij de betogingen samenzweringen om “de maatschappij op te hitsen” en “het imago van het systeem te besmeuren”.
Het parlement reageerde op de arrestatie maandag van Ali Akbar Baghani, de secretaris-generaal van de Iraanse Lerarenvereniging. Baghani werd opgepakt door drie politiemannen in burger onder de ogen van zijn studenten, terwijl hij in zijn klas examen aan het afnemen was. De arrestatie leidde dinsdag tot een algemene staking waarbij 80 procent van de openbare scholen in Iran gesloten bleef. Eerder waren al zes bestuursleden van de Lerarenvereniging opgepakt.
De onrust in het onderwijs begon begin februari, toen duidelijk werd dat de door de regering beloofde loonsverhoging er om budgettaire redenen niet zou komen. Leraars worden in vergelijking met andere overheidsambtenaren stiefmoederlijk behandeld. Het parlement had de salarisverhoging aanvankelijk goedgekeurd, maar de beslissing werd ongedaan gemaakt door de Raad van de Wachters, om de begroting te ontlasten. De Raad van de Wachters is een collega van juristen en geestelijken dat zijn veto kan stellen tegen beslissingen van het parlement, wanneer die ingaan tegen de grondwet of het islamitische recht.
“Loon belachelijk laag”
“Ons loon is belachelijk laag”, zegt een leraar aan de middelbare school, die ’s avonds met een taxi rondrijdt om de eindjes aan elkaar te knopen, “Een leraar met een hoger universitair diploma verdient netto 222 euro per maand. In een stad als Teheran ligt de armoedegrens voor een familie van vier op 370 euro.”
Op 14 maart werd een honderdtal leraars gearresteerd op een betoging voor het parlementsgebouw die hardhandig door de ordetroepen uit elkaar werd gedreven. Drie dagen later kwamen de families van de gearresteerde leraars betogen voor het gebouw van de Revolutionaire Rechtbank in Teheran omdat ze geen contact kregen met de gevangenen en ook geen medicijnen mochten afgeven.
Minister Farshidi gooide op 14 maart olie op het vuur door op een persconferentie te ontkennen dat er arrestaties waren geweest. Later noemde hij de betogingen samenzweringen om “de maatschappij op te hitsen” en “het imago van het systeem te besmeuren”.
Maak MO* mee mogelijk.
Word proMO* net als 2793 andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.
Meer verhalen
-
Nieuws
-
Nieuws
-
Nieuws
-
Column
-
Analyse
-
Analyse