Lezersbrieven MO*57

India

De week voor het India-dossier in MO*56 bracht De Tijd ook een India Special. Slecht. Het enige interessante was het gesprek met een Indiaas zakenman die in ons land verbleef. Hij stelde heel wat vragen hij dat hypegedoe rond India. Terecht. De afgelopen vijf jaren ben ik er in totaal al zo’n 9 maanden geweest. En als je je ogen opendoet, dan valt het een en ander toch wel op. Tenzij je stekeblind bent.
In India was vroeger de verkoop van Coca-Cola verboden. Er was (en is)  een lokale variant: Thumbs Up. Het verbod is inmiddels opgeheven. Thumbs Up is eigendom geworden van de Coca-Cola Company. Globalisering heet dat. Dit door neoliberalen aangestuurde proces heeft de tegenstellingen, zoals beschreven in het Indiadossier, alleen maar scherper gesteld.
Toch is dit maatschappelijk kruitvat nog niet ontploft. Omdat er nog veel opium voor het volk is: het hindoeïsme, de islam en het christendom, buurland Pakistan dat deinst doet als incarnatie van het Kwaad; het razend populaire cricket waar ik nog alrijd geen snars van begrijp; de Bollywoodfilms met z’n hypocriete liefdesscènes, alsof de Kama Sutra nooit heeft bestaan…
Jan Willems via info@mo.be

Hoe giftig is PVC?

In MO*56 verscheen een artikel met deze titel. Greenpeace voert nu al meer dan 10 jaar een hetze tegen PVC met als voornaamste ‘doorslaggevend argument’ de dioxineproblematiek. Uit de inventaris van dioxinebronnen in de EU blijkt helemaal niet dat PVC of de PVC-industrie een belangrijke bron zou zijn van dioxine-emissies in vergelijking met vele andere menselijke activiteiten en materiaalsectoren.
Ik kan rapporten bezorgen van PVC branden waarbij er geen overschrijding was van de normen, in tegenstelling tot de specifieke brand waar Greenpeace naar verwijst. Hoe dan ook zijn ‘PVC branden’ erg zeldzaam omdat PVC, in tegenstelling tot de andere plastics, zelfdovend is: PVC brandt niet op zichzelf, maar kan slechts branden in de aanwezigheid van andere meer brandbare materialen. Dit is overigens één van de belangrijkste redenen voor het gebruik van PVC in de bouwsector en in elektrotoepassingen.
Voorgaande bemerkingen nemen niet weg dat de PVC industrie in het verleden een aantal milieuproblemen heeft gekend waarvoor ze oplossingen heeft moeten vinden en hier en daar is dit transitieproces nog niet volledig afgewerkt. Zo gebruikt men inderdaad in sommige toepassingen nog problematische additieven, waarvoor ondertussen meer veilige alternatieven werden ontwikkeld en ook dit substistutieproces is lopende.
Geert Scheys, Secretaris-generaal Federplast.be, Vereniging van producenten van kunststof- en rubberartikelen vzw.