Sindsdien bleef Libanon, toch al nooit een hardloper, stilstaan, zegt Blok. Alles gaat trager in Libanon. Het land mag dan richting Westen kijken, tijd heeft in de Libanese clancultuur een compleet andere betekenis dan bij ons, schrijft hij. ‘Het land is blijven hangen in de laatste fase van de burgeroorlog (1975-1990, td). De problemen geraken niet opgelost. Er lopen nog altijd groeperingen van allerlei strekking met wapens door het land, een deel van het land wordt bezet (door Israël, td) en de twee politieke hoofdspelers worden door buitenlandse partijen beïnvloed.’
De twee Libanese kampen vinden geen gemeenschappelijke strategie tegen de dreiging van Israël. En zo’n strategie onder één Libanese vlag is wel degelijk nodig, zegt Blok. ‘Ik denk dat ik namens veel Libanezen spreek als ik zeg dat het me een veilig gevoel geeft dat Nasrallah en zijn mannen de wacht houden in het zuiden.’
Of Libanon na de parlementsverkiezingen een ander land wordt, zal nog moeten blijken. De Libanese kampen zullen niet anders kunnen dan een coalitie vormen, zeggen analisten. Blok zelf tekent geen rooskleurig beeld van Libanon, maar zegt dat er ondanks alle ellende en politieke impasse hoop is. Het besef is doorgedrongen dat er iets moet veranderen. Om het trage doorsijpelen van dat pragmatisme te begrijpen, is Bloks boek een nuttige bijdrage. Dat het van een Nederlandstalige journalist is, kunnen we alleen maar toejuichen.
Morgen misschien. Waarom de problemen in Libanon niet worden opgelost door Arthur Blok is uitgegeven door Just Publishers. 335 blzn. ISBN 97890 77 895 795