Libië laat ongecontroleerd vissen op tonijn

Het vangstseizoen begint zondag en volgens Greenpeace en het Wereldnatuurfonds (WWF) zijn al vissersschepen op weg naar Libische wateren. Maar voor die wateren bestaan geen vangstquota en bovendien is controle onmogelijk gezien de toestand in het land.

Dat Libië ongecontroleerde vangst toelaat, gaat in tegen de akkoorden binnen de Internationale Commissie voor de Bescherming van de Atlantische Tonijn (ICCAT). Volgens de regels van de ICCAT worden alle vangsten door Libische schepen in de regio daardoor illegaal.

De milieuorganisaties maken zich vooral zorgen omdat de Golf van Sirte het belangrijkste overgebleven gebied is waar de tonijn kuit schiet. Als daar ongecontroleerd gevist wordt, dreigen de inspanningen in het herstelplan voor de sterk bedreigde vissoort teniet te worden gedaan.

Beide milieuorganisaties roepen de ICCAT daarom samen op om de start van het vangstseizoen uit te stellen. “Als we morgen nog tonijn willen hebben, moet de ICCAT de visserij controleren”, zegt Sebastian Losada van Greenpeace. “Maar dat is onmogelijk in Libische wateren. Daarom moeten de ICCAT-lidstaten de vangst uitstellen om hun eigen plan voor de redding van de tonijn te beschermen.”

Volgens de organisaties liggen in de havens van Malta en Frankrijk schepen klaar om illegaal te gaan vissen in Libische wateren. De organisaties vragen dat de landen rond de Middellandse Zee ook extra maatregelen nemen tegen de verkoop van illegaal gevangen vis. “Het zou schandalig zijn dat, in de huidige moeilijke situatie in Libië, Franse bedrijven profiteren van toegang tot de Libische wateren”, zegt Losada. “De internationale gemeenschap is meer dan ooit verantwoordelijk voor de bescherming van deze natuurlijke rijkdom voor de toekomstige generaties.”

“Harde tijden vragen harde maatregelen”, zegt ook Sergi Tudela van WWF. “De moeilijke en fragiele vorderingen van het voorbije jaar mogen niet in gevaar gebracht worden door het onbesuisde gedrag van een kleine minderheid. Alleen duidelijke actie kan er nu voor zorgen dat de soort niet opnieuw in een crisis verzeild geraakt, nog voor ze de vorige crisis overleefd heeft.