Lula: "Solidariteit boven winst"

“We moeten solidariteit boven winst plaatsen”, zegt de Braziliaanse president Lula Da Silva tijdens zijn strijdvaardige speech en hiermee zet het staatshoofd meteen de toon voor het verdere verloop van de conferentie. Energievoorziening, duurzaamheid, milieu en solidariteit duiken ook te samen in de andere presentaties op. “Als we over de ontwikkeling van biobrandstof spreken, moeten we de discussie steeds in de context van de ontwikkelingslanden bekijken”, aldus president Lula.
Ook andere sprekers toonden zich strijdvaardig. “We hebben een revolutie in onze handen vandaag”, zegt Marcos Jank, voorzitter van UNICA (Sao Paolo Sugar Cane Agro-industry Union). Volgens Jank is het een kwestie van de natuurlijke rijkdommen op een duurzame manier met elkaar te verbinden door gebruik van de juiste technologie. Vooral de tropische zone (Centraal-Amerika, Afrika, India…) komt in aanmerking om op grote schaal biobrandstof te produceren. Grote stukken land kunnen daar in gebruik genomen worden om er onder meer via rietsuikerproductie bio-ethanol te maken, zegt Jank.
“Maar”, waarschuwt Michael Rands, directeur van Birdlife International, “we moeten rekening houden met de biodiversiteit van onze planeet alvorens nieuwe gronden in te palmen voor de productie van biobrandstof”. Bovendien blijkt dat sommige biobrandstoffen niet zoveel effect hebben op de uitstoot van broeikasgassen. Enige voorzichtigheid en vooral onderzoek blijft dus gewenst, aldus Rands.   
En dan is er nog de kwestie van de internationale standaarden om de productie en handel van biobrandstof te reguleren. De meeste conferentiedeelnemers delen de mening van moderator van dienst, Claude Mandil (directeur van het Internationale Energie Agentschap), dat er nood is aan een internationale standaard. Biobrandstof is een mondiale uitdaging en de normen voor productie en distibutie moeten dan ook de landsgrenzen overstijgen, vinden vele deelnemers. Maar over hoe die internationale standaard dan wel bepaald moet worden, is men het blijkbaar nog niet eens.

Vlaanderen: kritisch maar te klein

Begin deze week stelden zowel Eloi Glorieux (Groen!) als Sabine Poleyn (CD&V)kritische vragen over de keuze voor biobrandstoffen aan kersvers minister Crevits.
Glorieux wees op de eerste plaats op het feit dat de toegenomen vraag naar biobrandstoffen ertoe leidt dat er bossen gekapt worden om meer landbouwgrond beschikbaar te maken. Biobrandstoffen dreigen daardoor een omgekeerd milieueffect te resorteren, vreest hij. Poleyn legde de nadruk op de stijgende voedselprijzen als gevolg van het gebruik van voedingsgewassen om biobrandstof te produceren. De voedselimportkost in de Minst Ontwikkelde Landen is volgens Poleyn sinds 2000 met niet minder dan 90 procent gestegen. Zij vreest dat milieu-overwegingen in het Noorden tot meer honger in het Zuiden zullen leiden.
Minister Crevits deelde de zorgen van de twee parlementsleden, aangezien er binnen de EU tegen 2020 niet minder dan 230 miljoen ton biobrandstof zal nodig zijn om de opgelegde doelstellingen te halen. Ze herhaalde wel enkele malen in haar antwoord dat Vlaanderen te klein is om op internationaal vlak te wegen. Ze wil dus geen bijkomende criteria opleggen vanuit Vlaanderen, maar hoopt dat Europa dat wel zal doen. De minister citeerde tenslotte instemmend een Nederlands voorstel waarin gesteld wordt dat ‘de productie van biomassa voor energie de voedselvoorziening en andere lokale toepassingen zoals medicijnen en bouwmaterialen niet in gevaar mag brengen.’
De Internationale Conferentie over Biobrandstoffen loopt nog tot vrijdag 6 juli in de gebouwen van de Europese Commissie in Brussel.