'Maleisie speelt sleutelrol in kinderhandel'

“Mijn familie verhongerde… ik werd verkocht aan mensen die me hier gebracht hebben om te werken. Nu heeft mijn familie weer eten”, zegt Ah Mun, slachtoffer van kinderhandel.
De dertienjarige Ah Mun uit Kachin, in het noorden van Birma, maakt vis en garnalen schoon en verpakt ze op de vismarkt in de Maleise hoofdstad. Ze vindt dat ze geluk gehad heeft, omdat veel andere kinderen in de seksindustrie terechtkomen.
Ze heeft geen reisdocumenten en staat ook niet vermeld in de administratie van haar werkgever. Ook wordt ze niet erkend als staatsburger door de Birmese ambassade. Internationale mensenhandelorganisaties kochten haar en brachten haar via Thailand naar Maleisië. Daar werd ze in 2007 doorverkocht.
De handelaren hadden haar ouders beloofd dat ze minimaal 600 euro per maand zou verdienen. Dat is veel geld in Birma (officieel Myanmar genoemd). Dat geld zou ze verdienen met de verkoop van parfum in een bekend winkelcentrum in de stad. “Ze lieten brochures zien en gaven mijn ouders wat geld en toen vonden ze het goed”, zegt Ah Mun. “Ik wilde dat ik ze weer kon zien.”
Ze krijg 20 Maleisische ringgit (3,90 euro) voor een 15-urige werkdag en kan maar net genoeg geld naar huis sturen. “Maar hier heb ik tenminste eten, werk en wat geld. Thuis is niets.”
Veel Aziatische kinderen delen het lot van Ah Mun. Meestal worden ze ingezet als goedkope arbeidskracht of in de seksindustrie.

Winstgevend

Maleisië speelt steeds meer een sleutelrol in de internationale mensenhandel, stellen mensenrechtenorganisaties. “Mensenhandel is een van de meest winstgevende branches in de wereld”, zegt Unicef. “Het is zo lucratief dat de opbrengsten vergelijkbaar zijn met die uit de drugs- en wapenhandel.”
Eerder deze maand publiceerde Unicef het rapport ‘Child Trafficking in East and South-East Asia: Reversing the Trend’. In dat rapport wordt geconcludeerd dat mensenhandel in de regio floreert. “Kinderen worden ingezet voor goedkope arbeid, seksuele uitbuiting, gedwongen huwelijken, criminele activiteiten, gewapende conflicten, adoptie en bedelarij”, meldt het rapport.
Seksuele uitbuiting wordt het vaakst genoemd in relatie tot kinderhandel. “Het is niet zeker of er ook in de meerderheid van de gevallen sprake is van seksuele uitbuiting, maar hier gaat wel de meeste aandacht naar uit”, staat in het rapport. De onderzoekers maakten gebruik van gegevens uit zeven landen: China, Indonesië, Laos, Maleisië, de Filippijnen, Thailand en Vietnam.

Laksheid

Migratiedeskundigen stellen dat Maleisië populair is als startpunt, omdat het een lange, slechtbewaakte en poreuze grens heeft. Bovendien zijn er altijd corrupte ambtenaren bereid een oogje dicht te knijpen. Het land telt zo’n vier miljoen migranten met en zonder papieren, waardoor de kinderhandel minder opvalt.
Maleisië is volgens Unicef ook een populair doorvoerland. Dit komt doordat het luchtvaartverkeer is er bijzonder goed is geregeld, in combinatie met een goed ontwikkelde informatie en communicatietechnologie en een lakse houding ten aanzien van mensenrechtenkwesties en corruptie.
“Ambtenaren en politieke leiders zien de ernst van de situatie niet in. Ze zien ook niet wat de potentiële impact van deze handel kan zijn op het imago van Maleisië”, zegt Irene Fernandez van vrouwenorganisatie Tenagita. Volgens Fernandez is de vraag naar kinderen vanuit de seksindustrie en andere sectoren gestegen door de wereldwijde economische crisis. “Soms gaat het om kinderen jonger dan negen jaar en bejaarde vrouwen”, zegt ze. Naar schatting worden er wereldwijd jaarlijks 1,2 miljoen kinderen verhandeld.