Maoïstenkampen Nepal niet leefbaar voor vrouwen en kinderen

Waarnemers van de Verenigde Naties beginnen vanaf 15 januari maoïstische rebellen en hun wapens te tellen in speciale verzamelkampen die daarvoor in het hele land zijn opgericht. Mensenrechtenactivisten hebben de kampen bezocht en vinden ze onaangepast aan de noden van de vrouwen en de kinderen. Nochtans maken die een groot deel uit van de maoïstische aanhang.
Waarnemers van de Verenigde Naties beginnen vanaf 15 januari maoïstische rebellen en hun wapens te tellen in speciale verzamelkampen die daarvoor in het hele land zijn opgericht. Mensenrechtenactivisten hebben de kampen bezocht en vinden ze onaangepast aan de noden van de vrouwen en de kinderen. Nochtans maken die een groot deel uit van de maoïstische aanhang.

In overeenkomst met de vredesakkoorden van november 2006 in Nepal bouwt de Nepalese regering samen met de maoïsten en onder toezicht van de VN momenteel 7 grote en 21 kleinere kampen om de 15000 maoïstische rebellen te herbergen die na het vredesakkoord de wapens hebben neergelegd. Het tijdelijke onderkomen moet VN-waarnemers toelaten het wapentuig van de rebellen te inventariseren en vormt een overgang naar de herintegratie van de maoïsten in het gewone burgerleven. Tot aan de verkiezingen in juni houdt het Nepalese leger een even groot aantal wapens en soldaten in de kazernes.

“We hebben de regering en de Verenigde Naties aangeraden om de waarnemers een basisopleiding te geven over de rechten en de ontwikkeling van kinderen”, zegt activiste Gauri Pradhan, voorzitster van de Child Workers in Nepal (CWIN). Vertegenwoordigers van humanitaire organisaties hebben de kampen bezocht en kwamen tot de vaststelling dat ze onvoldoende waren uitgerust. “Er is geen opvang voor kinderen en geen aangepaste verblijfplaats”,zegt Pradhan.

Voor de ondertekening van de vrede tussen de regering en de rebellen in november deden er geruchten de ronde dat de maoïsten massaal kinderen aan het ronselen waren om hun rangen aan te dikken. Maar ngo-activisten die het kamp in december bezochten, zagen naar eigen zeggen geen kindsoldaten.

“De leefomstandigheden waren er armzalig”, zegt Padma Ratna Tuladhar,“Er was geen drinkwater of elektriciteit, de wegen waren slecht en het eten slecht.” In één kamp sliepen de maoïsten in tenten die overdag broeiheet waren en waar ’s nachts water lekte. Honderden ex-rebellen, waaronder ook zwangere vrouwen, werden ziek kort nadat de kampen opgingen, in het begin van de winter.

“De regering, de maoïsten en de internationale gemeenschap moeten nog eens goed nadenken wat voor kampen ze willen”, zegt Tuladhar, “Het ziet ernaar uit dat sommige mensen tot twee jaar in de kampen zullen moeten blijven en dat is onder de huidige omstandigheden niet houdbaar”.

Het hoofd van de VN in Nepal, Matthew Kahane, roept de rebellen en de maoïsten op vrouwen te betrekken bij de planning van de kampen. “Elk overgangsplan voor Nepal is gedoemd te mislukken wanneer bij de ontwikkeling en de evaluatie van een herintegratiestrategie niet naar vrouwen wordt geluisterd”, zegt Kahane.

Volgens CWIN kwamen bij de tienjarige burgeroorlog in Nepal 419 kinderen om het leven en raakten 454 kinderen gewond. 29244 kinderen en hun leraars werden door maoïsten ontvoerd voor “volksopvoeding”, 230 kinderen werden gearresteerd door het leger of de politie. MDG3 MDG2

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2798   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2798  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.