Marokko op het groene pad

De plannen werden vorig jaar al uit de doeken gedaan en ze zijn concreet. Tegen 2020 wil Marokko achttien procent van zijn energieverbruik uit hernieuwbare energie halen. Tegen 2015 moeten er vijf installaties op vijf verschillende plaatsen komen. Samen zullen ze jaarlijks 4.500 MW produceren. Met het park voor windenergie in Tetouan, in het noorden van het land, heeft Marokko in 2009 al een eerste stap gezet naar hernieuwbare energie.

Dat Marokko inzet op nieuwe energiebronnen is niet zo verbazingwekkend. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Algerije en Libië heeft het zelf geen olievoorraden. De invoer (97 procent van het totale energieverbruik) is een zware last voor de staatskas en de behoefte aan energie zal alleen maar toenemen.

De perspectieven zijn veelbelovend. Met drieduizend uur zon per jaar kan Marokko zelfs energie uitvoeren. Desertec, het consortium dat van plan is zonne-energie in de Sahara te produceren en tegen 2050 in vijftien procent van Europa’s energiebehoefte wil voorzien, heeft al aangekondigd het eerste pilootproject op Marokkaanse bodem te installeren.

Het is duidelijk dat Marokko het groene pad heeft gekozen. Maar er is ook dat andere Marokko, waar grote bouwprojecten hele bossen vernietigen, waterbronnen droogleggen en de biodiversiteit verder beschadigen.