Marokko pakt bedelaars aan

De Marokkaanse minister van Sociale Ontwikkeling, Abderrahim Harrouchi, probeert de overlast van het groeiend aantal bedelaars in het land aan te pakken. Maar veel bedelaars zitten niet te wachten op werk: ze verdienen nu meer.
“We proberen bedelaars te laten opnemen door hun familie. Als dat niet lukt, plaatsen we ze in sociale centra van de overheid”, zegt Harrouchi. De bedelaars kunnen participeren aan kleinschalige projecten waarmee ze een inkomen verdienen. “Het probleem is echter dat ze vaak meer verdienen met bedelen”, zegt Harrouchi.
Een oudere vrouw die de dagen bedelend doorbrengt, vertelde kort geleden op de Marokkaanse televisie dat ze twee huizen bezat en op het punt stond een derde verblijf te kopen in Casablanca, de economische hoofdstad.
Vorige maand verscheen een overheidsrapport waarin het aantal bedelaars in Marokko op 200.000 wordt geschat. Ongeveer 62 procent van de bedelaars is ‘professioneel’ bezig met het schooien. Deze bedelaars buiten de handicaps van anderen uit of huren kinderen in om te bedelen. De kinderen krijgen dan een percentage van de opbrengst.
In de hoofdstad Rabat en in Casablanca werd de afgelopen zes maanden al 80 procent van de bedelaars ondergebracht in gezinnen, zegt Harrouchi. Achttien procent werd opgenomen in sociale centra. Tegen overtreders werd juridische actie ondernomen.
Maatschappelijke organisaties en politici beweren echter dat de strategie niet werkt. Ook zetten ze vraagtekens bij het cijfer van 200.000 bedelaars. “Overheidsstatistieken zijn nog steeds niet betrouwbaar”, zegt Mohamed El Ghafri van Nationale Coördinatie tegen Prijsverhogingen in Rabat. Mohamed Masreddine, assistent-secretaris-generaal van de Nationale Unie van Gepensioneerde Ambtenaren, schat het aantal bedelaars in Marokko op een miljoen. Dat zou volgens hem blijken uit andere onderzoeken.
In het rapport over de bedelarij in Marokko staat dat een alomvattende aanpak nodig is om het bedelprobleem terug te dringen. Ook geeft het aan dat de meeste bedelaars vrouw zijn. Sommigen zijn gescheiden en moeten hun kinderen onderhouden. Anderen hebben een relatie waarbij de man (tijdelijk) werkloos of ziek is.
Fatima, in de vijftig, onderhoudt haar gezin door te bedelen. Ze is dagelijks te vinden voor een van de belangrijkste moskeeën in Marrakesh. “Ik doe al een paar jaar een beroep op de goedgeefsheid van mensen. Een paar jaar geleden ging mijn man bij mij weg en ik moet nu zelf de kosten voor de opvoeding van mijn vier kinderen betalen.”
Op de vraag of ze een baan als dienstbode zou accepteren, antwoord ze resoluut ‘nee’. “Dan verdien ik in het beste geval 1.000 dirham (85 euro), hoe moet ik daarmee rondkomen?” Maar als gezorgd wordt voor onderwijs voor haar kinderen, zou Fatima wel bereid zijn een baan als huishoudster te nemen.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.