Mediamagnate gearresteerd voor illegale adoptie

Op 13 mei 1976 kwam Herrera met twee getuigen voor het gerecht verklaren dat
er bij haar op de stoep een pasgeboren meisje was achtergelaten in een
kartonnen doos. Het gerecht verleende haar de tijdelijke voogdij terwijl de
wettelijke adoptieprocedure liep. Op 7 juli van hetzelfde jaar verscheen een
vrouw in de rechtszaal met Felipe en dezelfde dag kwam ook Herrera langs om
zijn adoptie te vragen, die zij na een periode van tijdelijke voogdij ook
kreeg. Beide adopties werden geregeld door dezelfde rechter, Ofelia Hejt,
die inmiddels is overleden.

In 1995 werd een aanklacht ingediend tegen Herrera door Estela de Carlotto,
voorzitster van de ‘Grootmoeders van de Plaza de Mayo’. De bekende ‘Abuelas
’ probeert al 25 jaar de vermiste kinderen op te sporen van politiek
gevangenen die zijn ‘verdwenen’ tijdens het militaire bewind van 1976 tot
1983. De Carlotto stelt dat de Grootmoeders al jaren over ‘overtuigende
informatie’ beschikken dat Herrera haar adoptiekinderen heeft gekregen van
het toenmalige militaire bewind. Sinds 1995 heeft rechter Marquevich de
adoptiepapieren bestudeerd. Die leken aanvankelijk in orde, al vond hij dat
ze vol ‘onregelmatigheden, inconsequenties en tegenstellingen’ stonden.

De ‘Grootmoeders’ hebben verschillende keren geprobeerd met Herrera te
praten over de adoptie van haar kinderen. Maar ze wilde hen niet ontmoeten.
We werden ontvangen door haar secretaresse, die wilde weten wie haar had
verraden, zegt Rosa Roisinblit, vice-voorzitster van de organisatie.
Herrera weigerde ook haar kinderen genetische test te laten ondergaan. Die
kunnen uitsluiten dat ze de biologische kinderen zijn van ‘verdwenen’
slachtoffers van de dictatuur, want de mensenrechtengroep beschikt over een
databank met het DNA van de families die het slachtoffer werden van de
kinderroof. Marcela en Felipe, die wel tegen de zin van hun adoptiemoeder
hadden kunnen deelnemen aan de tests, kwamen niet opdagen omdat zij
‘psychologische schade’ zouden kunnen oplopen. Als ze weigeren, hebben ze
iets te verbergen, zegt Roisinblit. Volgens haar kunnen de jongeren worden
gedwongen tot de tests. Daarom wenden we ons nu tot het gerecht, zegt ze.

Vaak krijgen de ‘Grootmoeders’ anonieme tips van mensen die vermoeden dat
geadopteerde jongeren de kinderen zijn van de naar schatting 30.000 mensen
die het militaire bewind heeft doen verdwijnen. De voorbije jaren hebben ook
veel jongeren zelf contact opgenomen met de mensenrechtengroep om een test
te laten uitvoeren omdat ze twijfelen aan hun ware identiteit. Volgens
Roisinblit zijn ongeveer vijfhonderd kleine kinderen samen met hun ouders
‘verdwenen’ of in gevangenschap geboren. Daarvan hebben de ‘Grootmoeders’ er
al 73 kunnen opsporen, van wie de meeste op illegale wijze zijn geadopteerd
door ouders die wisten wat er met de ouders van de kinderen was gebeurd. 14
jongeren bleken bij ouders te wonen die hen te goeder trouw hebben
geadopteerd zonder te beseffen dat het om vermiste kinderen ging. De
biologische families hebben er dan ook mee ingestemd dat de kinderen in het
adoptiegezin bleven.

Wij zijn geen kinderrovers, het gaat ons om de identiteit, zegt
Roisinblit. Jarenlang al gaan rechters in Argentinië na of het militaire
bewind een georganiseerd plan had voor de illegale adoptie van de kinderen
van politiek gevangenen. Tot nu toe zijn alleen maar voormalige militaire
leiders gearresteerd. Met Herrera wordt nu is dus voor het eerst een
adoptieouder aangepakt. Ze werd dinsdag zonder dagvaarding opgepakt voor
verhoor en moest de nacht doorbrengen in de cel. Herrera is
hoofdaandeelhoudster van Clarín, een van de ruimst verspreide kranten van
heel Latijns-Amerika. Ze is ook eigenares van radio Mitre, de sportkrant
Olé, TV-kanaal 13, de nieuwszender Todo Noticias en andere media. Dinsdag
publiceerde Arte Gráfico Editorial Argentino, een uitgeverij uit de
Claríngroep, een verklaring die de arrestatie verkeerd en illegaal noemt
en die erop wijst dat Herrera geen enkele dagvaarding heeft ontvangen.
Woensdag blokletterde de voorpagina van Clarín Willekeurige arrestatie van
directeur van Clarín.

Herrera’s advocaat Eduardo Padilla vindt dat zijn cliënte het slachtoffer is
van een ‘misbruik’ door het gerecht. Er is geen enkel element in het
dossier dat haar arrestatie rechtvaardigt, vooral omdat de ‘señora’ altijd
ter beschikking heeft gestaan van het gerecht, aldus de advocaat. Volgens
hem wordt Herrera vastgehouden in een cel zonder ramen achter een dubbel
gesloten deur, maar mag zij wel contact hebben met de buitenwereld. Als
rechter Marquevich na Herrera’s verklaring onder ede beslist tot voorlopige
hechtenis, zal haar advocaat vragen dat ze onder huisarrest wordt geplaatst,
gezien haar gevorderde leeftijd en haar gezondheidsproblemen. Ze heeft
namelijk hartklachten en diabetes.