Mediaoorlog over de Westelijke Sahara

Volgens de Marokkaanse autoriteiten vielen bij de ontmanteling elf doden, waaronder tien ordehandhavers. Het Polisario, dat een onafhankelijke Sahara wil, heeft het over negentien doden en honderden gewonden.

De Marokkaanse overheid vindt de Spaanse pers partijdig en gaf haar geen toegang tot het gebied. De publicatie van twee foto’s in de Spaanse media –een van gewonde Palestijnse kinderen uit Gaza en een van een uitgemoord gezin in Casablanca– die het geweld op de inwoners van het tentenkamp moesten illustreren, is voor Marokko het bewijs van partijdigheid. Marokko beschuldigt de Spaanse media van laster en herinnert er de pers graag aan dat er nog twee Spaanse enclaves in Marokko zijn –Ceuta en Melilla– met grote sociale problemen. Bovendien werden er onlangs journalisten van de twee Marokkaanse openbare zenders weggestuurd.

Ook het onderhuidse conflict tussen Marokko en buurland Algerije verloopt via de media. Algerije heeft altijd het Polisario gesteund, en volgens Rabat staat Algerije niet alleen in de weg om een akkoord te treffen met de afscheidingsbeweging, het zou zelfs een hand hebben in de gebeurtenissen in Gdaim Izid. De uitstekende organisatie van het tentenkamp was niet mogelijk zonder hulp van buitenaf, zeggen de Marokkaanse autoriteiten, verwijzend naar de Algerijnse geheime diensten.

De onderhandelingen tussen Marokko en het Polisario, waarin Algerije trouwens de rol van observator vervult, werden naar aanleiding van de ontmanteling van het tentenkamp onderbroken. Beide partijen blijven op hun posities: Marokko wil het conflict oplossen door autonomie aan de Westelijke Sahara te verlenen maar onder Marokkaans gezag. Het Polisario van zijn kant wil een referendum onder de bevolking organiseren met het oog op onafhankelijkheid. Alle opties blijven dus open, waaronder een openlijke confrontatie tussen Marokko en Algerije.