Meer dan 400 miljoen armen in India

De Indiase regering gaat officieel nog uit van een armoedecijfer van 27,5 procent. De commissie, die wordt voorgezeten door de gerenommeerde econoom Suresh Tendulkar, werd opgezet om een meer realistische schatting te maken. Critici vonden dat de oude meetmethode de armoede op het platteland buiten beeld hield.

Nieuwe normen

Volgens de commissie-Tendulkar leven meer dan vier op tien Indiase plattelandsbewoners in armoede. Voor de stedelijke bevolking is dat iets meer dan een kwart. Bij de nieuwe meetmethode wordt net als vroeger gekeken naar hoeveel geld gezinnen nodig hebben om genoeg eten op tafel te zetten, maar daarnaast worden ook de noden voor onderwijs, gezondheid en kleding in rekening gebracht.  

De commissie heeft de armoedegrens opgetrokken. Plattelandsbewoners moeten voortaan per maand minstens 446,68 roepie (6,6 euro) kunnen uitgeven om niet arm te worden genoemd. In stedelijke gebieden ligt de grens op 578,8 roepie (8,5 euro).

Als de Indiase regering de commissie volgt, komt het officiële armoedecijfer in India dichter in de buurt van de 42 procent die de Wereldbank voor 2005 naar voren schoof. De Wereldbank hanteert een armoedegrens van 1,25 dollar (0,85 euro) per dag. Omgerekend naar Indiase koopkrachtverhoudingen komt dat neer op 21,6 roepie per dag in de steden en 14,3 roepie per dag op het platteland. Zelfs in India koop je daar weinig voor. Een kilogram van de meest gegeten linzen kost makkelijk 100 roepie.

De Indiase overhead kan zich nu gedwongen zien meer geld uit te trekken voor armoedebestrijdingsprogramma’s. Aan de Times of India vertelde commissievoorzitter Tendulkar dat India volgens hem veel meer moet investeren in onderwijs en gezondheidszorg.