Milieu krijgt te weinig aandacht in Latijns-Amerika

Het milieu wordt in Latijns-Amerika en de Caraïben nog altijd zeer traditioneel bekeken, als “louter conservering”, zegt de Venezolaanse hoogleraar Antonio De Lisio. “Er is geen band met het armoedebeleid, nochtans het grote thema in Latijns-Amerika en de Caraïben.” Ruim een derde van het continent, 189 miljoen mensen, leeft in armoede.

De Lisio, directeur van het Centrum voor Milieustudies van de Centrale Universiteit van Venezuela, is een van de tientallen experts die aan het rapport meewerkte. Het rapport is opgesteld door het Latijns-Amerikaanse kantoor van VN-milieuprogramma UNEP.

Historisch gezien heeft het continent zich ontwikkeld als een leverancier van voedsel en grondstoffen, een model dat “economische groei, sociale desintegratie en de aftakeling van het milieu” heeft gegenereerd, stelt het rapport. In veel landen blijft het milieubeheer zwak om de exploitatie van natuurlijke rijkdommen mogelijk te houden. Voorbeelden zijn de ontginning van olie in Venezuela en van koper in Chili.

Een andere belangrijke factor is dat de bevolking van Latijns-Amerika en de Caraïben de voorbije 40 jaar met 50 procent is toegenomen. Vooral stedelijke gebieden zijn op een ongeordende manier gegroeid. De vraag naar water is met 76 procent gestegen in nauwelijks 15 jaar tijd, het energieverbruik is de laatste 35 jaar maar liefst verviervoudigd.

“De versnelde en ongeordende verstedelijking is een van dringende taken in de regio, alsook het verlies van bossen – al begint de ontbossing af te nemen – en de kwetsbaarheid voor de klimaatwijziging”, zegt Mara Murillo, adjunct-directeur van het UNEP in Latijns-Amerika.