Militaire hulp VS veel groter dan steun voor democratisering

Sinds het einde van de Sovjet-Unie heeft Washington op verschillende momenten militaire en politiesteun geleverd aan de nieuwe Centraal-Aziatische staten Kazachstan, Oezbekistan, Tadzjikistan, Kirgizië en Turkmenistan. Na de aanslagen van 9/11 ontwikkelde het Pentagon verschillende vormen van hulp die niet onder de voorwaarden van het Amerikaanse Congres vallen.

Omdat het om een enorm aantal programma’s gaat, weet vandaag niemand precies hoe groot de militaire steun aan de Centraal-Aziatische landen is, stelt het 45 pagina’s tellende rapport ‘U.S. Military Aid to Central Asia 1999-2009: Security Priorities Trump Human Rights and Diplomacy’. Volgens auteur Lora Lumpe krijgt ook het Congres geen goed beeld van de uitgaven van het Pentagon in de regio.

Kirgizië

Het rapport levert nieuwe munitie voor het debat of het militaire voordeel, de toevoerlijnen naar basissen in Centraal-Azië, opweegt tegen de politieke en andere kosten op langere termijn.

Zes maanden geleden bijvoorbeeld werd Kurmanbek Bakiyev, de van corruptie beschuldigde president, aan de deur gezet in Kirgizië. Volgens het nieuwe rapport investeerde het Pentagon 30 miljoen dollar in hulpprogramma’s voor Bakiyev’s regime, vooral in ruil voor toegang tot de luchtmachtbasis van Manas.

Mensenrechtenexperts stellen dat de relaties van Washington met de ontwikkelingslanden steeds meer “gemilitariseerd” zijn sinds het einde van de Koude Oorlog. Zes maanden geleden stelden drie Amerikaanse mensenrechtengroepen in een rapport dat bijna de helft van alle VS-hulp aan Latijns-Amerika via het Pentagon ging.