Miljoenen mensen op de vlucht

In totaal trekt het UNHCR zich het lot aan van 33 miljoen mensen: teruggekeerde vluchtelingen of ontheemden, asielzoekers en staatslozen. Het VN-vluchtelingenagentschap leidt en coördineert de internationale actie rond de vluchtelingenproblematiek. Het hoofddoel is om het welzijn en de rechten van de vluchtelingen te vrijwaren onder alle omstandigheden.
‘Vluchtelingen zijn niet uniek omdat ze van hun thuis verwijderd zijn, maar omdat ze niet meer naar huis kunnen terugkeren’, zegt de Hoge Commissaris voor de vluchtelingen van de VN, António Guterres. In hun zoektocht naar een veilig toevluchtsoord stoten ze ook nog op het immigratiebeleid van landen die hen op grond van allerlei politieke redenen niet willen toelaten op hun territorium. ‘Misplaatst en onnodig’, vindt het UNHCR, dat al langer pleit voor meer tolerantie en voor een depolitisering van het
vluchtelingenprobleem.

Vissersboot

Gesloten grenzen dwingen vluchtelingen ertoe om meer extreme risico’s te nemen. Ook wordt menselijkheid steeds vaker ondergeschikt gemaakt aan politieke overwegingen. Het incident met 27 Ivoriaanse bootvluchtelingen in mei van dit jaar was een zoveelste schrijnende voorbeeld van die evoluties.
Uit pure wanhoop hadden ze zich vastgeklampt aan de visnetten van een Maltese vissersboot. Malta weigerde echter de vluchtelingen op te vangen, omdat ze gered werden in Libische wateren.

Kwart minder asielaanvragen

De meeste vluchtelingen die in ons land asiel aanvragen, zijn afkomstig uit Rusland (Tsjetsjenië), Servië (Kosovo), Irak, de Democratische Republiek Congo en Afghanistan. Vorig jaar vroegen 11.590 mensen asiel aan in België, 25 procent minder dan in 2005.
Afgelopen weekend zakten duizenden mensen naar Brussel af om te protesteren tegen het huidige regularisatiebeleid. De organisaties die meeliepen in de mars willen de druk op de toekomstige regering verhogen om werk te maken van een meer rechtvaardig en humaan asielbeleid met een regularisatiecommissie en duidelijke criteria.
In 2006 werd een hervorming doorgevoerd in de asielwetgeving, maar die kon niet verhinderen dat nog steeds felle kritiek bestaat op willekeur die door de overheidsadministratie gehanteerd wordt in de regulariseringsprocedure. Volgens vluchtelingenorganisaties veranderde weinig of niets voor de sans-papiers. Ze blijven met rechtsonzekerheid leven door hun afhankelijkheid van de inconsequente administratie.

Roomsblauw

MO* stelde vragen over ondermeer migratie aan de partijen die straks wellicht rond de tafel gaan zitten voor de regeringsvorming. Om de vergrijzing het hoofd te kunnen bieden en de economische productiviteit te garanderen ziet Open Vld meer (gecontroleerde) arbeidsimmigratie als een noodzaak. Concreet wil Vld komaf maken met de beperkingen die vervat zitten in het overgangsregime voor werknemers uit de nieuwe EU-landen, waarbij deze enkel knelpuntvacatures mogen komen invullen.
De N-VA pleit voor een beleid dat van migratie opnieuw een positief gegeven maakt. Hiervoor moeten rechten en plichten opnieuw in evenwicht worden gebracht. Het verkrijgen van de nationaliteit moet het resultaat zijn van een verplicht inburgeringtraject. NV-A wil daarom de Snelbelgwet vervangen.
Voor CD&V moet een regeling voor arbeidsmigratie aanvullend zijn en in Europees verband tot stand komen. Een Europees kader moet arbeidsmigratie van buiten de EU verder regelen. De nieuwe regering moet volgens de CD&V zeker een nieuwe regeling uitwerken voor de Snelbelgwet. Volgens CD&V is integratiebereidheid sinds de paarse Snelbelgwet van 2000 niet langer een voorwaarde om de Belgische nationaliteit te bekomen.

In het julinummer van MO* - verschijnt op 27 juni - verschijnt een artikel van Tine Dankaers over de snelbelgwet en een artikel van Samira Bendadi over inburgering in Franstalig België. Daarnaast publiceert MO* ook een dossier over Migrantendollars: Doorgelicht.