Nepalezen wachten op vrede om mijnenprobleem aan te pakken

De regering en de maoïsten gingen rond de tafel zitten nadat in april honderdduizenden demonstranten koning Gyanendra van de macht verdreven. Het vredesakkoord moet de basis vormen voor een overgangsregering waarvan ook de maoïsten deel uitmaken. De voorlopige bewindsploeg moet in juni 2007 plaats maken voor een gekozen parlement dat een nieuwe grondwet zal afkondigen.

De maoïsten kwamen donderdag niet opdagen om de vrede te ondertekenen. “Dit is een belachelijk document dat de geest van Jana Andolan (de opstand van april, nvdr) niet respecteert”, verklaarde maoïstenleider Baburam Bhattari in de Himalayan Times, “We kunnen de oorzaken van de volksoorlog niet zomaar negeren”. De Nepalese eerste minister Girija Koirala toonde zich niet onder de indruk. “Een paar dagen uitstel kan het vredesproces alleen maar sterker maken”, verklaarde hij vrijdag tegenover journalisten.

Het vredesakkoord verplicht beide partijen onder meer geen landmijnen meer te gebruiken en werk te maken van een campagne om de springtuigen op te ruimen. Niemand weet precies hoeveel landmijnen er tijdens de tienjarige burgeroorlog zijn verspreid. De Nepalese Campagne voor een Ban op Landmijnen (NCBL) weet uit militaire bron dat het koninklijke Nepalese leger 9500 mijnen heeft gelegd, voornamelijk rond hun kampen. De maoïstische rebellen hadden de gewoonte kriskras mijnen te leggen in de gebieden die ze bezetten.

Tussen januari en september 2006 kwamen 72 mensen om door mijnen of andere geïmproviseerde springtuigen, onder hen 13 kinderen, 25 militairen en 22 maoïsten. Dat is een stuk minder dan het dodental van 210 doden in 2005. De NCBL schrijft de daling toe aan een campagne om mensen bewuster te maken van het mijngevaar in 35 van de 75 Nepalese districten. Enkel in heel afgelegen gebieden is het verhoogde bewustzijn nog niet doorgedrongen.

De NCBL hoopt dat de interimregering de voorlichting verder zal blijven steunen en ervoor zal zorgen dat de volgende regering kan toetreden tot het internationale VN-verdrag voor een verbod op mijnen. “De Verenigde Naties zijn erg begaan met het probleem, omwille van de vrouwen en de kinderen maar ook voor onze eigen mensen”, zegt Ian Martin, de persoonlijke vertegenwoordiger in Nepal van VN-secretaris-generaal Kofi Annan.