Niet alle Kenianen vieren kerst

Terwijl de meeste Kenianen de winkels afstruinen op zoek naar cadeautjes voor hun familieleden thuis, heeft Charles Mati nog niet eens een huis. “Mensen zijn doorgegaan met hun leven, maar onze wereld blijft stilstaan. We maken geen plannen meer. Er zijn al kinderen die in het kamp geboren zijn. We blijven hopen dat de regering iets gaat doen, maar op dit moment hebben we alleen nog maar loze beloften.” 

Vooruitgeschoven

De deadline voor de repatriëring van de ontheemden lag op 31 december, maar die heeft de regering met een jaar vooruitgeschoven.

Naast de 44 officieel erkende kampen, met ruim 10.000 families, zijn er nog zo’n 300.000 mensen die in 2007 al ontheemd waren. Ook voor hen zal voorlopig weinig zichtbaar zijn van het feest van de geboorte van Jezus.

Internationaal is er duidelijke wetgeving voor vluchtelingen, maar die gelden niet voor zogenaamde binnenlandse ontheemden. Die moeten het doen met VN-richtlijnen, die stellen dat regeringen verantwoordelijk zijn voor ontheemden in hun land.

“Er is een Nationaal Beleid, opgesteld in 2009”, zegt  Katana Mwasia, een advocaat in Nakuru in de Riftvallei. “Maar de regering moet haar belofte nog inlossen aan de mensen die dagelijks moeten vechten tegen honger en extreme weersomstandigheden.”

De regering is wel begonnen met een project genaamd Ga terug naar huis en heeft ook land gekocht om ontheemden op te huisvesten, maar er is in de praktijk nog niet veel gebeurd omdat de uitvoering van het Nationaal Beleid nog moet beginnen. Volgens critici is dat te wijten aan gebrekkige samenwerking tussen verschillende ministeries die er verantwoordelijk voor zijn.

Gerechtigheid

Deze maand klaagde het Internationaal Strafhof zes hooggeplaatsten aan voor hun betrokkenheid bij de onlusten van 2007, waarbij 1100 mensen omkwamen en 600.000 mensen uit hun huis werden gejaagd

“Het waren niet alleen misdaden tegen onschuldige Kenianen”, verklaarde aanklager Moreno-Ocampo. “Het waren misdaden tegen de mensheid als geheel. Door de cirkel van straffeloosheid te breken, kunnen slachtoffers en hun families gerechtigheid krijgen. En kunnen Kenianen de weg bereiden voor vreedzame verkiezingen in 2012.”