Nieuw corruptieschandaal hangt boven VN

Een voormalige diplomaat die momenteel deel uitmaakt van een vredesmissie in Europa, zou een Mercedes gekregen hebben om hem te overtuigen een bepaalde aannemer te bevoordelen. De luxewagen werd naar een adres in een onbekend land gestuurd en wacht daar op de terugkeer van de stafmedewerker om verscheept te worden naar zijn thuisland.

In een andere missie zou een koppel dat werkzaam is bij de VN samen een heel systeem op poten hebben gezet om de organisatie te pluimen -meestal in het aankoopbeleid.

De rest van de staf slaat er geen acht op, of speelt onder één hoedje”, zeggen VN-insiders.

Hoewel het auditrapport nog niet af is, lijken er toch genoeg aanwijzingen te bestaan dat er zich verschillende gevallen van fraude hebben voorgedaan. Het VN-secretariaat heeft alleszins beslist om extra middelen te geven aan de interne organisatie die zich met het fraudeonderzoek bezig houdt, het Office of Internal Oversight (OIOS).

De VN werken ook mee aan verschillende onderzoeken van nationale politiediensten naar fraude bij aankopen van de VN.

Sinds 1948 gaven de VN 34 miljard euro uit aan vredesmissies wereldwijd. Voor de 15 vredesmissies die momenteel lopen, hebben de VN in 2005-2006 een budget van een slordige vier miljard euro. Er zijn voor het ogenblik 85.000 blauwhelmen in dienst, van Libanon tot de Westelijke Sahara en van Kosovo tot Haïti.

Terwijl de kosten voor de vredesmissies de laatste twee decennia in bijna verticale lijn stegen, groeiden verspilling en corruptie aan hetzelfde tempo mee.

Een van de grootste opdoffers voor de VN was de verdwijning van 3,2 miljoen euro uit de gebouwen van de VN-vredesmissie in Somalië, in 1993. Hoewel het Britse Scotland Yard op de zaak werd gezet, werd het geld nooit teruggevonden.

In 1996 betaalden de VN hun personeel in Irak per abuis 800 miljoen euro te veel - waarna ze verwoede pogingen moesten doen om het geld terug te krijgen. Nooit is de organisatie erin geslaagd te achterhalen wie verantwoordelijk was voor de blunder.

Ten tijde van de vredesmissie in Angola werden transportmiddelen en andere diensten aangekocht ter waarde van 560 miljoen euro, zonder de financiële regels en procedures te volgen. Er werd ook geld gevraagd voor goederen en diensten die, zo bleek later, niet essentieel bleken. De bestelling ter waarde van 12,5 miljoen euro kon net op tijd worden afgeblazen.

In Zagreb bleken de VN dan weer voor meer dan 580.000 euro aan kortingen te hebben misgelopen omdat de gekochte goederen niet meteen betaald waren.

Geen enkele van de voorgaande voorbeelden van geldverkwisting haalt het echter bij de vredesmissie in Cambodja. Daar werd voor miljoenen aan auto’s, trucks, telefoons en computers gestolen. In 1993-1994 werd zo voor ruim 6,5 miljoen euro achterover gedrukt. Niemand werd verantwoordelijk gesteld voor de diefstallen. (JV/PD)