Nieuwe campagne voor Westelijke Ghats

De “Western Ghats”, een langgerekt natuurgebied dat doorsneden wordt door 22 rivieren, beslaan bijna 160.000 vierkante kilometer. Het gebied is 1600 kilometer lang en strekt zich uit over zes deelstaten: Gujarat, Goa, Maharashtra, Kerala, Karnataka en Tamil Nadu.
Het is één van de rijkste wouden ter wereld met een enorme diversiteit aan dieren- en plantensoorten. In de deelstaat Maharashtra alleen al komen vijfduizend verschillende bloemen voor, 139 zoogdieren, 508 vogelsoorten en 179  amfibieën. Minstens 325 soorten zijn wereldwijd met uitsterven bedreigd.
“We moeten opnieuw samenkomen om iets te doen aan de ecologische achteruitgang van de Western Ghats”, zegt Pandurang Hegde, de leider van de ‘Appiko’ (omhels de bomen) campagne uit de jaren tachtig. Die actie dwong de overheid een houtkapverbod af te kondigen in het gebied. De campagne was een samenwerking tussen meer dan twintig lokale en regionale organisaties, die samen protesteerden tegen de bouw van dammen en elektriciteitscentrales.
Sudhirendar Sharma, een waterdeskundige in New Delhi, vergelijkt het gebied met de Amazoneregio. “Er staat veel meer op het spel dan we tot nog toe dachten”, zegt Sharma, “Heel Zuid-Azië heeft er baat bij als we het gebied redden, want het vormt een belangrijke factor in de moessonregens, die de hele regio van levensreddend water voorzien.”
De laatste jaren worden de wouden bedreigd door nieuwe bouwwoede die aangemoedigd wordt door de overheid. Het meest intacte stuk wildernis, in het Nagarahole-Bandipur–Mudumalai national park, komt steeds meer onder druk. Er worden nederzettingen opgericht en staalfabrieken en elektriciteitscentrales gebouwd. Voor de mijnbouw worden rivieren omgeleid en er worden monoculturen aangeplant. Ook het groeiende ecotoerisme vormt een gevaar. In delen van het park zijn het dan weer gewapende guerrillero’s, de oprukkende landbouw en de vervuiling die het ecosysteem aftakelen.

Economische ecologie

Sudhirendar Sharma vindt dat de Ghats als groene long een plaats moeten krijgen in de Indiase economie. “Als we CO2-rechten kunnen verkopen, waarom kunnen we dan ook niet gewoon zuurstof verkopen?” vraagt hij zich af. “We moeten een systeem opzetten waarbij de eigenaars van bosgrond in de Ghats beloond worden als ze hun woud beschermen.”
Eind dit jaar organiseert Hegde een conferentie met alle belanghebbenden in de regio. Er komt ook een website waarop de bevolking haar mening kwijt kan. “We kunnen nu eenmaal niet opnieuw hetzelfde doen als in de jaren tachtig”, legt Hegde uit. “Dit keer moeten we zelfs marketingmensen bij de onderneming betrekken.”