Nog altijd geen onderzoek naar vrouwenmoorden Ciudad Juárez

“Zoveel leed kunnen we niet aan”, zegt Martha Rincón, moeder van een meisje dat in 2009, op veertienjarige leeftijd, verdween, op weg naar school in Ciudad Juárez. Samen met haar man is ze onophoudelijk op zoek. “Een onderzoek is er niet. De overheid doet niets. Er worden alleen lichamen terugbezorgd. In Juárez zoeken ze alleen naar dode vrouwen.”

Ze zijn nu in Mexico-Stad, waar ze een mogelijk spoor volgen; in oktober was er bij een televisiestation een anoniem telefoontje binnengekomen dat hun dochter en andere meisjes naar de hoofdstad waren overgebracht voor seksuele uitbuiting.

Laksheid

Ciudad Juárez, aan de grens met de VS, is een van de meest gewelddadige steden ter wereld. In het begin van de jaren negentig begon een golf van mysterieuze vrouwenmoorden in de stad. In 2003 publiceerde de Nationale Mensenrechtencommissie een rapport over deze moorden. Daarin was sprake van 263 vermoorde en 4587 verdwenen vrouwen sinds 1993 Ze beschuldigde de regionale en lokale overheid van laksheid.

In 2009 veroordeelde het Inter-Amerikaans Mensenrechtenhof de Mexicaanse staat in een zaak van drie vermoorde vrouwen die in 2001 in de buurt van Ciudad Juárez gevonden waren.

34.176 vrouwen vermoord

Volgens een rapport van VN-Vrouwen zijn van 1985 tot 2009 34.176 vrouwen vermoord in Mexico, met een stijging vanaf 2005. In Juárez zijn deze moorden de laatste drie jaar met meer dan 500 procent gestegen, zeggen humanitaire organisaties. Er zijn geen exacte cijfers over hoeveel moorden tot de categorie femicide behoren en hoeveel een gevolg zijn van de oorlog tussen de overheid en de drugsmaffia’s.

Volgens het vonnis van het Inter-Amerikaans Mensenrechtenhof moest Mexico een onderzoek starten naar de vele moorden en een website maken met daarop alle namen van verdwenen meisjes en vrouwen.

Dat is nog niet gebeurd, zegt Karla Salas van de Nationale Vereniging van Democratische Advocaten. “Nog steeds blijven meisjes en vrouwen verdwijnen en is er geen mechanisme om hen op te sporen. Sinds 1993 is er een systematisch patroon van verdwijningen en banden met vrouwenhandelnetwerken, maar de overheid onderzoekt dit nog altijd niet.”