Olie in het democratisch spel
Nu zondag zult u weer eens van het West-Afrikaanse land Gabon horen. Was het de vorige keer het overlijden van president Omar Bongo Ondimba, nu zijn het de verkiezingen voor de opvolging.
Reinout Heijdra . 27 augustus 2009
Gezien al vaststaat dat dit zoon Ali Bongo Ondimba wordt, is het welbeschouwd overbodig dat we twee keer gestoord worden.
De afgelopen juni overleden president Omar Bongo creëerde in 1968 de Gabonese Democratische Partij (PDG). Tot de invoering van een meerpartijensysteem in1990 was de PDG de enige, en daarna steeds de grootste partij in Gabon.
Decennia lang heeft Omar Bongo de Gabonese oliedollar aangewend voor het verkrijgen van macht en het behouden van stabiliteit. Elke binnenlandse oppositie werd namelijk vernuftig omgekocht. De PDG is oppermachtig.
Om nu een dynastie enigszins te verbloemen, worden zondag schijnverkiezingen gehouden. De eerste stap was de voordracht door de PDG van zoonlief Ali Bongo als kandidaat bij de presidentsverkiezingen.
Omar Bongo heeft zijn zoon in 1999 benoemd tot defensieminister.
Afgelopen 15 augustus heeft Ali Bongo deze sleutelpositie pas neergelegd. Rose Francine Rogombé, de interim-president van Gabon, heeft zonder blikken of blozen beweerd dat hiermee alle tweeëntwintig presidentskandidaten op voet van gelijkheid zijn gekomen.
Elf van deze kandidaten hebben echter al geprotesteerd tegen de gang van verkiezingszaken. Gevraagd werd om uitstel wegens onregelmatigheden bij het opstellen van het kiesregister, de slechte organisatie en de korte tijd. Een kandidaat heeft zelfs een hongerstaking afgekondigd.
De PDG is te dominant en beheerst onder andere de media. Protesten zijn nutteloos; de kandidaten hebben geen schijn van kans. De klinkende overwinning van Ali Bongo ligt nu eenmaal besloten in de huidige Gabonese staatsinrichting.
Desondanks wordt zondag op diplomatiek niveau mild en positief gereageerd op de officiële uitslag. Dit is immers conform de gedragsovereenkomsten wanneer er olie in het democratische spel is.
De afgelopen juni overleden president Omar Bongo creëerde in 1968 de Gabonese Democratische Partij (PDG). Tot de invoering van een meerpartijensysteem in1990 was de PDG de enige, en daarna steeds de grootste partij in Gabon.
Decennia lang heeft Omar Bongo de Gabonese oliedollar aangewend voor het verkrijgen van macht en het behouden van stabiliteit. Elke binnenlandse oppositie werd namelijk vernuftig omgekocht. De PDG is oppermachtig.
Schijnverkiezingen
Om nu een dynastie enigszins te verbloemen, worden zondag schijnverkiezingen gehouden. De eerste stap was de voordracht door de PDG van zoonlief Ali Bongo als kandidaat bij de presidentsverkiezingen.
Omar Bongo heeft zijn zoon in 1999 benoemd tot defensieminister.
Afgelopen 15 augustus heeft Ali Bongo deze sleutelpositie pas neergelegd. Rose Francine Rogombé, de interim-president van Gabon, heeft zonder blikken of blozen beweerd dat hiermee alle tweeëntwintig presidentskandidaten op voet van gelijkheid zijn gekomen.
Hongerstaking
Elf van deze kandidaten hebben echter al geprotesteerd tegen de gang van verkiezingszaken. Gevraagd werd om uitstel wegens onregelmatigheden bij het opstellen van het kiesregister, de slechte organisatie en de korte tijd. Een kandidaat heeft zelfs een hongerstaking afgekondigd.
De PDG is te dominant en beheerst onder andere de media. Protesten zijn nutteloos; de kandidaten hebben geen schijn van kans. De klinkende overwinning van Ali Bongo ligt nu eenmaal besloten in de huidige Gabonese staatsinrichting.
Desondanks wordt zondag op diplomatiek niveau mild en positief gereageerd op de officiële uitslag. Dit is immers conform de gedragsovereenkomsten wanneer er olie in het democratische spel is.
Maak MO* mee mogelijk.
Word proMO* net als 2790 andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.
Meer verhalen
-
Reportage
-
Nieuws
-
Nieuws
-
Nieuws
-
Nieuws
-
Nieuws