'Oorlog voor vrede' belooft meer bloedvergieten

Volgens bronnen op de Amerikaanse ambassade in Kathmandu hebben de rebellen
zichzelf aan de galg gepraat. Baburam Bhattarai, de nummer twee van de
Maoïstische rebellen gaf in een interview met de Washington Times op 14
december impliciet toe dat zijn troepen verantwoordelijk zijn voor de moord
op twee ambtenaren van de Amerikaanse ambassade. Ramesh Manandhar en Deepak
Pokharel werden door de rebellen beschuldigd van spionage onder diplomatieke
dekmantel. In een laattijdige poging tot verzoening beloofde Baburam dat de
betrokken ambassade op voorhand geconsulteerd zou worden bij dergelijke
beschuldigingen, alvorens actie te ondernemen.

Het interview heeft dus zijn effect gemist: de Maoïsten komen terecht op de
Amerikaanse terreurlijst. Het bedreigen van ambassadepersoneel is één van de
criteria om organisaties te brandmerken. Het was er sowieso wel van gekomen
denken waarnemers. De Verenigde Staten, India en Groot-Brittannië zijn er
als de dood voor dat de Nepalese elite te veel toegevingen doet aan de
Maoïstische rebellen en geloven dat een machtsdeling met de Maoïsten in
Nepal destabiliserend zou werken voor de hele regio.

Het Amerikaanse Nepal-beleid zal de militaire balans in Nepal sterk doen
overslaan. De Amerikanen voorzien het Koninklijke Nepalese Leger met M-16
machinegeweren (ook India en België leveren wapens, zij het niet met
rechtstreekse overheidssteun). Christina Rocca, de Amerikaanse vice-minister
voor Buitenlandse Zaken, heeft bevestigd dat de VS ook volgend jaar voor 17
miljoen steun verlenen aan het koninkrijk van Gyanendra. Het Amerikaanse
Congres keurt mogelijk ook een voorstel goed om 20 miljoen dollar extra
steun te leveren binnen de zogenaamde antiterroristische begroting. Ook de
Amerikaanse logistieke steun die in de loop van 2002 werd opgezet, zal
worden opgevoerd. In juni richtten de VS een bureau voor militaire
samenwerking op in Kathmandu.

De Nepalese buurlanden China en India bekijken de groeiende Amerikaanse
militaire aanwezigheid met argusogen. China maakt zich zorgen dat het zijn
greep zal verliezen op de gevoelige Tibetaanse regio. India, dat normaal
lange tenen heeft als het op buitenlandse inmenging aankomt, is tevreden met
de Amerikaanse inmenging/steun. India ziet de Maoïsten als een ziekte die de
Indiase grensprovincies kan besmetten. In een gordel die loopt van de
zuidelijke deelstaat Andhra Pradesh over Chattisgarh en Jharkhand naar de
Nepalese grens zijn ook Indiase Maoïsten actief. Volgens de Indiase
ambassadeur Shyam Saran onderhouden twee vermeende Indiase
‘terroristengroepen’ trainingskampen in Nepal. De strijd tegen de Indiase
Maoïsten zou bemoeilijkt worden als er Nepalese maoïsten aan de macht komen.


De groeiende militarisering leidt tot meer verdeeldheid en radicalisering in
het politieke centrum. Sinds de koning op 4 oktober de regering de laan
uitstuurde en zelf een ploeg benoemde, zijn de twee grootste politieke
partijen - Nepali Congres en de Nepalese Communistische Partij (UML) -
gemarginaliseerd. Die partijen mobiliseren nu tegen de ondemocratische
regering en organiseren massabetogingen. Waarnemers vrezen dat de Maoïsten
het protest gaan recupereren. De koning schept een ongenoegen dat zowel de
rebellen als de politieke partijen delen. Zo zet het lobbywerk om de
huishoudtoelage aan het paleis te vertienvoudigen veel kwaad bloed en zowel
Maoïsten als politici eisen dat de koning de controle over het leger opnieuw
afstaat aan de regering.