Opnieuw rellen op Tahrir

Sinds het begin van de revolutie is het Tahrirplein de centrale plek van protesten tegen het militaire regime. Gaandeweg raakt het plein steeds meer georganiseerd. Intussen, na tien maanden van aanhoudend protest, is het plein verworden tot een georganiseerde minisamenleving. Overal op het plein vind je thee- en koffiekraampjes. Je vindt er kleine kioskjes zoals in de straten van de stad waar je kranten en sigaretten kan kopen. Bovendien heeft iedereen er zijn vaste stek. Het plein is volgens een ongeschreven wet ingedeeld in verschillende delen, het ene deel is waar artiesten verzamelen, het andere deel voor jongelingen, vrouwen, enzovoort. Ook het veldhospitaal is er een vaste waarde.

Bij elke samenleving horen frustraties, ook deze minisamenleving ontsnapt er niet aan. Maar deze frustratie bleven tot nu toe verwaarloosbaar. Met het militaire regime als gezamenlijke vijand en met de focus in dezelfde richting leeft iedereen er probleemloos met elkaar. Tot er gisterenavond een einde kwam aan deze rust.

Burgers raken slaags

Rond negen uur braken opnieuw rellen los op het Tahrirplein. Ditmaal ging het niet om een gevecht tussen het plein en het regime, maar leek het gevecht zich tussen de verschillende burgers op het plein zelf af te spelen. De marktkramers zijn de enigen die het plein op geraken met messen en gasflessen om hun koopwaar klaar te kunnen maken. Met het argument dat deze als wapens gebruikt kunnen worden, zou men hen gevraagd hebben aan de marktkramers zich te groeperen op een centrale plek. Daarop braken de rellen los.

Het is niet duidelijk of die vraag van de betogers uit is gekomen. Hoogstwaarschijnlijk zijn het infiltranten van het regime die onrust kwamen stoken op het plein om wantrouwen te zaaien. Wie er de aanleiding toe heeft gegeven maakt weinig uit, het geweld escaleerde snel en beperkte zich niet tot het gooien van stenen en slaan met stokken. Heel wat geweerschoten werden afgevuurd samen met eigenhandig vervaardigde bommetjes. Er is opnieuw sprake van een tiental ernstig gewonden. 

De situatie doet denken aan eerdere feiten op het Tahrirplein. In januari vond een plotse aanval op het plein plaats waarbij infiltranten het plein te paard en per kameel bestormden. Deze aanval zorgde voor heel wat opschudding en wantrouwen tussen de betogers op het plein. Die onrust werd later als excuus gebruikt om het plein te ontruimen. Immers, als de betogers niet langer vreedzaam samenleven is het de taak van het leger om in te grijpen, onder het mom van veiligheid voor iedere burger. Pas later werd bevestigd dat er burgers betaald werden door het regime om deze aanval te plegen. De vraag is nu of dit opnieuw een onderneming is die gestuurd wordt door het regime, en of we dus binnenkort nogmaals een ontruiming van het plein kunnen verwachten.

Annabell Van den Berghe is freelance journaliste.