Opstand der engelen zorgt voor opschudding in Israël

Wij, veteranen en actieve piloten, verzetten ons tegen de illegale en
immorele orders voor aanvallen op civiele bevolkingscentra, zo schreven de
piloten aan de chef van de luchtmacht. Sinds het begin van de tweede
intifada valt Israël preventief Palestijnse militanten aan, die omschreven
worden als tikkende bommen. Bij die aanvallen in de Palestijnse gebieden
vallen dikwijls onschuldige burgerslachtoffers. De explosie van een duizend
kilogram zware bom vorig jaar in Gaza kostte niet alleen het leven aan een
leider van Hamas, maar ook aan 16 burgers waaronder negen kinderen.

Het verzet tegen deze politiek vanuit het inner sanctum van de Israëlische
elite heeft zijn effect niet gemist. Kranten brandmerken de 27 als
verraders en de top van de politiek en het leger reageert verbolgen. De
piloten beperken zich in hun kritiek niet tot de aanvallen op burgers, maar
nemen de hele Israëlische bezetting van de Westelijke Jordaanoever en de
Gazastrook in het vizier. De aanhoudende bezetting brengt kritieke schade
toe aan de veiligheid en de morele kracht van ons land, zo luidde het.

Toplui in de regering en het leger beschuldigen de piloten ervan in de
kaart te spelen van de vijand, die nu een extra argument heeft om de
Israëlische politiek aan te vallen. Het morele argument is volgens minister
van Defensie Shaul Mofaz volledig misplaatst: Het voorkomen van een
terreuraanslag waarbij tientallen vrouwen en kinderen zouden sterven, dat
is volgens mij een morele daad.

Luchtmachtchef Dan Halutz had het over een mes in de rug van de andere
piloten en ontkende dat er ooit een bevel was gegeven om onschuldige
burgers aan te vallen. Halutz deed zijn uiterste best om de betekenis van
de protestbrief te marginaliseren. Het gaat hier slechts om 27 van
duizenden piloten. Ze zijn niet in actieve dienst en maken geen deel uit
van de eenheden die zich bezig houden met de doelgerichte executies in de
bezette gebieden.

De verwoede pogingen om de betekenis van de brief te relativeren is het
beste bewijs voor de impact ervan, zo meent Yaron Ezhari, professor
politieke wetenschappen in Jeruzalem. Iemand als Yiftach Spector, een van
de rebellen, kan je niet zomaar negeren, aldus Ezhari. Spector vloog
cruciale missies tijdens de oorlog van 1967 en bombardeerde in 1981 een
kernreactor in Irak. Deze stem uit het hart van het establishment zegt nu
dat er morele grenzen zijn aan het gebruik van geweld. Voor de politieke
leiders is dat een teken dat er bepaalde rode lijnen overschreden worden.

Soldaten hebben eerder al geweigerd dienst te doen in de bezette gebieden,
maar hun aantal bleef erg laag. De in totaal 500 dienstweigeraars zijn er
totnogtoe niet in geslaagd een maatschappelijk debat op gang te brengen
over de militaire strategie van Israël. Zelfs de linkse partijen in Israël,
die in principe voor het einde van de bezetting zijn, steunen de
dienstweigeraars niet. Ze vrezen namelijk dat rechtsgezinde soldaten
hetzelfde zullen doen wanneer er na een vredesakkoord een bevel komt om
joodse nederzettingen in bezet gebied te ontruimen.