Overheidsonderzoek naar transgeen voedsel weekt discussie los overlabels

Het ministerie mag toch eens uitleggen hoe het de gezondheidseffecten van
transgeen voedsel kan onderzoeken als het onmogelijk is om het onderscheid
te maken, zegt Nadege Adam van de niet-gouvernementele Raad van Canadezen.
De beslissing om een onderzoek naar de langetermijneffecten van transgeen
voedsel te voeren is volgens Adam een stilzwijgende toegeving dat er reden
is om bezorgd te zijn over wat we eten.

De roep om het onderscheid te maken met labels komt niet enkel uit ngo-hoek.
Onder meer de Royal Society of Canada, een onafhankelijk panel van
wetenschappers dat de regulering van biotechnologie onderzoekt, beveelt de
regering aan om labels voor transgeen voedsel verplicht te maken. Het panel
is allerminst tegen biotechnologie, maar een onderscheid is methodologisch
een voorwaarde om de effecten van transgeen voedsel op de gezondheid te
onderzoeken.

De internationale handelsregels vormen voor Canada echter een moeilijk te
nemen hindernis. Labels verplichten zou de export van Canadese
landbouwproducten in gevaar brengen, zegt Michael Presley, de
directeur-generaal van het voedselbureau van het ministerie van Landbouw.
Het zou een inbreuk kunnen betekenen op de regels van de
Wereldhandelsorganisatie (WHO) en de Noord-Amerikaanse
Vrijhandelsorganisatie (NAFTA). In ieder geval zouden de Verenigde Staten
verplichte labels weigeren, zegt Presley.

Washington heeft er al mee gedreigd om de Europese Unie voor de
geschillencommissie van de WHO te slepen. De EU werkt op dit moment een
identificatiesysteem uit voor de producenten met labels en een
rapporteringplicht over de weg die het voedsel aflegt van de boerderij naar
de supermarkt. De Amerikaanse exporteurs zeggen dat het systeem hen vier
miljard dollar per jaar zal kosten.

De koudwatervrees is groot in de Canadese voedselindustrie, die sterk op de
export is gericht - vier procent van de wereldwijde voedselhandel is van
Canadese makelij. Bovendien wordt zestig procent van de Canadese
voedselexport door Amerikaanse bedrijven opgekocht.

In Canada groeien nu al zes jaar transgene gewassen - vooral soja en maïs.
De industrie is radicaal gekant tegen labels. Het heeft geen zin want er is
geen enkel bewijs dat genetisch gewijzigde gewassen een gezondheids- of
veiligheidsrisico inhouden, zegt Janet Lambert, de voorzitter van
BIOTECanada, een industriële groep die 1080 bedrijven en
onderzoeksinstellingen verenigt.

Canada maakt een grove vergissing, meent de ngo-sector. Eerst eten en
daarna vragen stellen is een gevaarlijke beleid, zegt Pat Venditti van
Greenpeace Canada. Als de regering niet precies weet wat de gevolgen zijn,
dan moet ze de ggg’s niet in de voedselketen en het milieu laten
terechtkomen.

Het onderzoeksproject dat de regering besteld heeft moet de lange
termijneffecten van genetisch gewijzigde gewassen onderzoeken. Als dat
onderzoek het worst case scenario bevestigt, dan is het te laat, zegt
Venditti. Eenmaal transgene gewassen in de natuur groeien kan je ze niet
terug in een doos stoppen.