Pakistan houdt bondgenoten in wurggreep

De Amerikaanse president Bush hoopte de voorbije jaren dat Musharraf een garantie was tegen een mogelijke bestuursovername van radicale Pakistaanse islamieten. Omdat de Pakistaanse president een nuttig instrument was in het kader van de ‘war on terror’, keek de regering Bush regelmatig de andere kant uit wanneer Musharraf de persvrijheid, de democratie of de mensenrechten aan zijn laars lapte. Maar de voorbije weken is de evenwichtsoefening tussen binnen- en buitenland grondig verstoord.
Ook Groot-Brittannië dreigt. Indien Musharraf tegen 22 november niet terugtreedt als chef van het leger en de noodtoestand opheft, wordt zijn land alvast uitgesloten uit de raden van de Commonwealth.
Vooral Londen verzette zich tegen een al te strenge houding tegenover Pakistan tijdens de vergadering van de Ministriële Actiegroep, het orgaan dat moet waken over de politieke waarden van het Britse Gemenebest. Het Britse Gemenebest telt 53 leden, allemaal voormalige Britse kolonies, behalve Groot-Brittannië zelf en Mozambique. Groot-Brittannië stelde zelfs voor om Musharraf tot januari respijt te geven.

Theater

Een uitsluiting uit de raden van de Commonwealth is een minder streng ultimatum dan het lijkt. De dreigementen van de Verenigde Staten en Groot-Brittannië lijken daardoor even theatraal als de botsing tussen oppositieleidster Bhutto en president Musharraf.
De VS beschouwen Bhutto en Musharraf als “natuurlijke bondgenoten” in de strijd tegen het moslimfundamentalisme. Veel Pakistanen geloven dat het gebekvecht tussen de twee politieke leiders slechts het voorspel vormt van een geheim akkoord om de macht te delen.

Studentenprotest

Studenten hebben sociale netwerksites als Facebook ontdekt om protestacties te organiseren. Zo coördineerden ze op 7 november simultane betogingen op universiteitscampussen in Islamabad en Lahore. “We hebben de dictatuur in Pakistan lang ondergaan,” schrijven de ‘Studenten voor het Herstel van de Democratie in Pakistan’ op hun Facebookpagina.
“We hebben toegestaan dat de dictator spot met onze grondwet, onze verkozen vertegenwoordigers passeert en onze instellingen vernietigt. We lieten ons overtuigen dat hij nodig was om de corruptie uit te roeien, stabiliteit te brengen en terreur te bestrijden. Maar de leden van deze groep vinden dat geen enkel excuus sterk genoeg is om de wil van 150 miljoen mensen te negeren.”
Een massale demonstratie verleden vrijdag werd door de Pakistaanse overheid geboycot door oppositieleidster Benazir Bhutto op te sluiten in haar eigen huis. De Pakistan People’s Party vindt de beloftes van Musharraf te vraag en riep haar achterban op om de druk op de ketel te houden. Verleden week zijn duizenden leden van de partij opgepakt.

Nieuwssites

Het internet wordt niet enkel gebruikt om acties te coördineren. Nieuwssites, zoals The Emergency Times, schieten als paddestoelen uit de grond en een legertje webloggers biedt dagelijks updates en persoonlijke indrukken van de situatie, naast foto’s en video’s op videosite YouTube van zowel het optreden van de overheid als acties van de bevolking. Op de prominente nieuwssite pkpolitics.com werd de bezoekers gevraagd wie ‘de draconische heerschappij van Musharraf’ zou kunnen breken.
De opstand op internet heeft geen groot bereik onder de Pakistaanse bevolking. Twee derde van de Pakistanen leeft op het platteland en amper 7,5 procent van de bevolking gebruikt het internet. Toch baart het online studentenprotest de regering zorgen omdat het om een stedelijke groep gaat die tot de sociale elite behoort.