"Pakistan wakkert haat tegen Ahmadi-moslims aan"

De Ahmadi’s zien in Mirza Ghulam Ahmad, een negentiende-eeuwse geestelijke, de profeet die door God werd beloofd. Dat geloof vinden orthodoxe moslims onaanvaardbaar.

Saleemuddin getuigt vanuit Rabwah, een stad in de provincie Punjab waar 95 procent Ahmadi-moslim is: “We zitten in de tang. Als we zeggen dat we moslim zijn, worden we opgepakt en veroordeeld. Maar we kunnen toch niet zeggen dat we niet-moslim zijn?”

In mei vorig jaar werden 94 leden van Ahmadi-gemeenschap afgeslacht in hun moskeeën tijdens de vrijdagmis in het oosten van de stad Lahore. Sindsdien is de vervolging opmerkelijk toegenomen, met elf mensen die vermoord zijn, zegt Saleemuddin.

Studenten

Vorig jaar maakte de regering van Punjab het verplicht voor studenten om te verklaren of ze moslim of niet-moslim zijn voor ze worden toegelaten tot een school of universiteit.

Twee maanden geleden werd Raziatul Bari, een 23-jarige leerkracht Engels in een publieke school in het dorp Dharanwali, aan de deur gezet. Diezelfde namiddag werden tien studenten van hun school gestuurd. “Ondanks waarschuwingen bleef de leerkracht haar geloof prediken in de school”, reageerde schoolhoofd Yasser Arafat. “De studenten waren het daar niet mee eens. Allemaal zochten ze internationale aandacht zodat ze asiel kunnen aanvragen.”

Bari, een andere leerkracht aan dezelfde school, heeft nog nooit zo’n probleem meegemaakt. “Het begon enkele maanden geleden toen een geestelijke zich hier vestigde en het dorp vergiftigde.” Sindsdien heeft Arafat verschillende keren aan Bari gevraagd om zich te bekeren tot de islam. “Ik zei hem elke keer dat ik moslim ben, maar tevergeefs.”

Adressenlijst

Van de 210 gezinnen in Dharanwali zijn er volgens Bari slechts negen Ahamadi, en ze leven in voortdurende angst. “Vandaag worden onze kinderen van school gestuurd, morgen worden we misschien wel gedwongen om onze huizen te verlaten. Waar moeten we dan naartoe?”

Jarenlang hielden de Ahmadi’s in Pakistan zich gedeisd. Ze leefden in angst en vernedering. Vandaag heeft de haat tegen hen zich verspreid en gaan de onderdrukkers driester te werk. In juni deed in de stad Faisalabad een pamflet de ronde met de namen en adressen van Ahmadi-gezinnen, vergezeld met boodschappen die opriepen om hen te vermoorden. Enkele maanden later werd de 55-jarige Naseem Ahmed, wiens naam op de lijst voorkwam, doodgeschoten in zijn huis.

De anti-Ahmadigevoelens blijven niet beperkt tot Punjab. In Quetta, provinciehoofdstad van Balochistan, dwong een groep geestelijken een Ahmadi om zijn geloof “af te zweren”. Als hij dat niet deed, zouden ze hem doden.

Volgens de Pakistaanse grondwet kan de Ahmadi-minderheid zich niet moslim noemen, mogen ze hun gebedsoorden geen moskeeën noemen en mogen ze zelfs niet de lof zingen van de profeet Mohammed.

Historische blunder

Intussen heeft de Pakistaanse regering bij de nationale verkiezingslijsten voor 2013 een kolom toegevoegd voor religie. Als Ahmadi’s hun stem willen uitbrengen, zijn ze dus verplicht aan te kruisen dat ze niet-moslim zijn. Op de formulieren staat dat wie zichzelf als moslim ziet, verklaart dat “hij in de profeet Mohammed gelooft en dat hij geen volgeling is van iemand die zich na Mohammed een profeet noemt”.

Ali Dayan Hasan, de Pakistaanse directeur van Human Rights Watch, stelt dat de beslissing van de regering om de verkiezingslijsten aan te passen “een historische blunder” is. Dat maakt haar “medeplichtig” aan de vervolging en discriminatie van de Ahmadi’s, voegt hij eraan toe.

Sinds 1974 hebben verschillende burgerlijke en militaire regeringen wetten uitgevaardigd die Ahmadi’s discrimineren. “De wettelijke apartheid die de staat in 1974 heeft ingesteld tegen de Ahmadi’s heeft in de loop der jaren geleid tot sociale apartheid”, verklaart Hasan.

Ook Saleemuddin denkt dat de regering de haat tegen zijn gemeenschap aanwakkert. “Ze laat extremistische geestelijken toe om haatcampagnes tegen ons te voeren.”