Palestijnse Autoriteit maakt geen halszaak van eermoorden

Tussen 2007 en 2010 stond de dood van 29 vrouwen officieel te boek als eermoord. Dat zijn er relatief gezien niet zo veel, maar het valt te vrezen dat het echte aantal eermoorden veel hoger ligt. Het Palestijnse ministerie van Binnenlandse Zaken weigert exacte cijfers hieromtrent vrij te geven.

“Van dertien vermoorde vrouwen in de Palestijnse Gebieden in 2012 weten we dat het om zogenaamde eermoorden gaat”, zegt Soraida Hussein van een adviesgroep bij de Palestijnse Legislatieve Raad, die kort na de vredesakkoorden van Oslo in 1993 opgericht werd.

“De meeste van deze moorden hadden niets te maken met het beschermen van de familie-eer. Er zaten tal van criminele motieven achter. Vaak worden vrouwen vermoord bij familiale of financiële twisten, en roepen de mannen achteraf eermoord in om strafvermindering te krijgen”, verklaart Hussein.

Vrouwenverdrag

De Palestijnse rechtspraak op de Westelijke Jordaanoever baseert zich op de Jordaanse strafwet, die strafvermindering toestaat als de slagen en verwondingen werden toegebracht of de moord werd gepleegd in een “toestand van razernij”. In Gaza verwijzen ze naar het Egyptische strafwetboek, dat ook strafvermindering voorschrijft voor mannen die een vrouwelijk familielid hebben vermoord bij een passionele misdaad.

Volgens het centrum dat vrouwen juridische bijstand verleent in Ramallah wordt slechts een minderheid van de mannen die dit soort moorden begaan ooit veroordeeld, en dan beperken de straffen zich doorgaans tot enkele maanden gevangenis.

In 2006 tekende de Palestijnse Autoriteit, die de Westoever controleert, het zogenaamde Vrouwenverdrag. Hassan al-Ouri, woordvoerder van president Mahmoud Abbas, zei recent dat de Palestijnse Autoriteit discriminatie van vrouwen wil bannen, zolang dit niet in strijd is met de sharia.

Hussein vindt dit nonsens. “Nergens in de Koran is het vermoorden van iemand gerechtvaardigd op basis van seksuele indiscretie of woede. Onze organisatie wordt gesteund door religieuze leiders met verschillende achtergronden die dit soort moorden veroordelen en zelfs pleiten voor strengere straffen voor de daders.”

Eerder had de Palestijnse Autoriteit bevestigd dat ze eermoorden niet anders gaat bestraffen, ondanks de belofte van Abbas vorig jaar om de wet aan te passen. Hij had gezegd dat hij wettelijke bepaling 340 zou schrappen. Daarin wordt genade verleend voor moord als de dader zijn vrouw met een andere man in bed heeft betrapt.

Zaak-Baradiya

Abbas deed de uitspraken op televisie, nadat er heel wat publieke verontwaardiging was ontstaan over de brutale moord op een jonge vrouw op de zuidelijke Westoever. In mei 2011 werd Aya Baradiya uit Hebron gewurgd en geslagen door familieleden die haar er valselijk van beschuldigden dat ze met mannen had aangepapt.

De beloften van de Palestijnse president leken vooral bedoeld om de hele zaak wit te wassen. Artikel 340 is niet toegepast in de Palestijnse rechtbanken sinds de jaren 1960. De Jordaanse en Egyptische strafwet, die strafvermindering geven voor passiemisdaden, blijven wel overeind.

“De kwestie van vrouwenrechten is de inzet van een politiek spel. De machthebbers beloven verandering als ze onder publieke druk komen te staan, maar de kwestie verdwijnt weer in de koelkast wanneer conservatieve krachten zich roeren”, aldus Hussein.

“Onze leiders hebben elke voeling verloren met de meerderheid van de Palestijnen die tegen dit soort moorden is”, besluit ze.